Όλιγον τι μακάβριο το σημερινό θέμα αλλά τι να κάνω;; Μου'ρθε!Κηδείες λοιπόν.
Δεν έχει χρειαστεί ποτέ να παραστώ σε κηδεία κάποιου νέου ανθρώπου και ελπίζω να μην το ζήσω ποτέ στη ζωή μου.
Γενικά πρέπει να έχω πάει συνολικά σε 3-4 κηδείες μεγάλων ανθρώπων, ηλικίας άνω των 80.
Από εκεί είχα βγάλει το συμπέρασμα ότι οι μεγάλοι άνθρωποι πάνε στην τελευταία τους κατοικία σχεδόν μόνοι, με λίγους συγγενείς και κανα δυο γείτονες.
Και χτες πήγα σε μια κηδεία στην οποία μαζεύτηκαν πάνω 150 άτομα.
Κι ήταν όλοι φίλοι του εκλιπόντος και της οικογένειάς του.
Φίλοι από το Στρατό, από τους προσκόπους, από ταξίδια.
Και σκέφτηκα ότι από την κηδεία ενός ανθρώπου μπορείς να καταλάβεις αν έζησε όμορφη ζωή.
Κι αν κρίνω από το λαό που μαζεύτηκε και τις 4(!!!) γυναίκες που παντρεύτηκε, ο συγκεκριμένος άνθρωπος έζησε αν μη τι άλλο μια γεμάτη ζωή.
Συχνά στην εφηβεία φανταζόμουν τη κηδεία μου(δύσκολη περίοδος τότε αν και έχω την εντύπωση ότι πολύς κόσμος έκανε το ίδιο…)
Ποιοι θα έρχονταν, τι θα έλεγαν, ποιοι θα έκλαιγαν.
Και χτες το σκέφτηκα ξανά.
Αλλά αυτή τη φορά, τη φαντάστηκα διαφορετική. Λιγότερο θλιμμένη, χωρίς κλάματα και υστερίες.
Φαντάστηκα μια σκηνή όπως αυτή που έζησα χτες.
Να φύγω πλήρης ημερών και έχοντας ζήσει μια ζωή θαυμαστή!
Όλοι μου οι φίλοι, οι παλιοί και οι μελλοντικοί, να είναι εκεί και να αφηγούνται ιστορίες και να γελάνε με τις αναμνήσεις που μοιραστήκαμε!
Κι εγώ από πάνω να τους βλέπω, να γελάω και να υπολογίζω πότε θα έρθει για παρέα ο επόμενος!!
Καλημέρα!! (και συγνώμη!!)
κ εγω θελω να γελανε στη κηδεια....οτι καλυτερο.....
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
και να παιζει και μουσικη απο manu chao να πινουνε μαργαρτιτες και να μου κλεινουν το ματι "καλα τα πηγες, τα λεμε".....
Η σκέψη του θάνατου όταν είσαι νέος είναι κάτι το μακρίνο, αλλά μερικές φορές κάλο είναι να συμφιλιωνόμαστε με αυτόν.. μόνο τότε ζούμε πραγματικά.. όταν ξέρουμε ότι μπορεί να πέθανουμε ανα πάσα στίγμη..
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ωραία μέρα, τι χάρα... καλημέρα ρε blogaki!!! τρα λα λα...
ΑπάντησηΔιαγραφήστο ευχομαι μέσα απο την καρδια μου να ζήσεις μία γεμάτη και όμορφη ζωή... to do it your way!!! ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή δε γνωρίζουμε πότε θα έρθει ο θάνατος, ακριβώς γι' αυτό δε θα πρέπει να ζούμε με το φόβο του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι μίζερη τελικά.
ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΛΑ λοιπόν :)
Kοίτα έξω από το παράθυρο! Κοίτα έξω απ'το παράθυρο ΛΕΩ!!!! Τι βλέπεις??? Ήλιο βλέπεις και μια χαρά μέρα βλέπεις! Και ο μόνος λόγος που δε σου βάζω τις φωνές είναι επειδή το "έσωσες" στο τέλος! Αλλά έχω και μία απορία: Τον χθεσινό εκλιπόντα (ζωή σε λόγου μας!) τον έκλαιγαν και οι 4 γυναίκες του?? Καλημέρα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ΜΟΝΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΓΕΛΑΩ ΣΤΗΝ ΚΗΔΕΙΑ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΕΧΩ ΠΕΘΑΝΕΙ ΗΔΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο τον David Santos να εκφωνεί τον επικήδειο δε μας είπες...
Μου θυμίζεις ένα φίλο μου, που με πήρε πρωτοχρονιάτικα να μου ευχηθεί, και μου είπε: Καλή χρονιά, αν και το μόνο σίγουρο σε αυτή τη ζωή ειναι ο θάνατος!
Ας κάνω το σταυρό μου καλού κακού.
0:)
όταν πεθάνω βάλτε με σε μια γωνιά μονάχο και δίπλα το λαπτόπι μου για να χω να μπλογκάρω......
ΑπάντησηΔιαγραφή@mogwai
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμα σερβίρουν μαργαρίτες, θα'ρθω κι εγώ!! ;)
@smileofdeath
Σ'αυτή τη ζωή δεν παίζει να συμφιλιωθώ με την ιδέα του θανάτου...Στην επόμενη και βλέπουμε!! :)
@narita
Καλημέρα ναριτάκο!!!Tραλαλααα!! :)))
@trilian
:) Τι καλό παιδί είναι αυτό!!!
@specter
Χίλια δίκια έχεις! Εγώ απλά σκέφτομαι ότι δεν θα πεθάνω ποτέεεε!! :))) Χρόνια Καλά κι από μένα!!
@georgia
Όχι κι οι 4. 2 από τις 4, καλό ποσοστό!!! :)
Ωραία μέρα όντως!!!
@pieta
Θα κάνουμε παρέα και στον παράδεισο, promise?? :)
@aggelos
Με παρεξήγησες!!! Δεν μ'έπιασε εμμονή με το θάνατο, απλά λέω τι ωραία που ήταν που είχε τόσους φίλους αυτός ο άνθρωπος και έφυγε χαρούμενος! (Τον Σάντος και να τον φωνάζαμε θα έλεγε "very nice work!! have a great day!!!") :)
@an205
Θα μπλογκάρεις από τον άλλο κόσμο;;; Spooooooooky!!!! :)
Είναι ωραίο να μπορείς να γελάς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ δυστυχώς έχω πάει σε δύο κηδείες: του παππού μου και ενός παιδιού 25 ετών...
Πάντως πιστεύω ότι πρέπει από παιδιά να εξοικειωνόμαστε με την ιδέα του θανάτου.
Έτσι θα γελάμε σίγουρα!
@sofi-k
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύσκολα μου βάζεις! Εγώ με τον θάνατο δε μιλιόμαστε!! :)
Σε διαβάζω αλλά δεν έτυχε να σχολιάσω.. Τώρα όμως που μιλάμε για κηδείες, λέω να το κάνω λίγο πιο extreme το σχόλιο. Τον φοβάμαι το θάνατο, δε λέω, αλλά δεν θα θελα κηδεία. Θα' θελα να με αποτεφρώσουν να τελειώνουμε, ούτε κλάματ, ούτε γέλια, ούτε καφέ με παξιμάδι μετά!!! (Με όλη την καλή διάθεση)Χεχε
ΑπάντησηΔιαγραφή@AGGELOS SPYROU :
ΑπάντησηΔιαγραφήLOL !!!!!!!!!!!!!!
XAXAXAAXXA
Εμένα πάλι, όταν έρθει η ώρα -που θα αργήσει πολύ γιατί κάποτε μια τσιγγάνα μου είπε πως θα φτάσω τουλάχιστον τα 150 και είμαι ακόμα τόσο μα τόσο μικρή - όταν έρθει η ώρα λοιπόν, θα μου άρεσε κάτι σε Νέα Ορλεάνη style... Με μουσικές , χορούς, γέλια και ποτό μέχρι αναισθησίας... Δικής μου....
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγκινητική η ιστορια σου.Εγω το μονο που θελω για ολους,τουλαχιστον να μη βασανιστουν πριν.Γιατι ειδα και εζησα πολλους με καρκινο και υποφεραν πολυ.Δεν με νοιαζει το πληρες ημερων
ΑπάντησηΔιαγραφή@lifewhispers
ΑπάντησηΔιαγραφήΑαααα! Δεν έχεις δίκιο!! Μια χαρά το παξιμαδάκι!!:)
Καλωσόρισες!Να μας μιλάς!!
@fevis
Που είναι αυτή η τσιγγάνα να πάω να την βρω;; :)
@zouri
Δίκιο έχεις υπουργέ μου. Να μην βασανίζεται κανείς.
Θυμήθηκα εάνα παλιό αλλά καλοό:
ΑπάντησηΔιαγραφή2 φίλοι συζητάνε τα περί θανάτου και καταλήγουν να συμφωνήσουν όταν πεθάνει ο ένας από τους δύο να επικοινωνήσει με τον άλλον και να του πει πως είναι ο "άλλος" κόσμος.
Μετά από καιρό πεθαίνει ο Χαρίλαος και ο φίλος του ο Φώντας τον έθαψε τον έκλαψε και περίμενε, και περίμενε, και περίμενε τίποτα κανένα "σημάδι" του Χαρίλαου... οπότε μετά από 4 χρόνια περίπου χτυπάει το τηλέφωνο του Φώντα:
-παρακαλώ
-έλα Φώντα
-ποιός είναι;
-έλα ρε Φώντα ο Χαρίλαος είμαι
-ποιός;;;
-ο Χαρίλαος ο φίλος σου που πέθανα
-έλα ρε Χαρίλαε που είσαι τόσο καιρό και περιμένω να κρατήσεις την υπόσχεση σου... πως είναι η "άλλη" ζωή;;;
-καλά είναι, δεν έχω παράπονο, ήλιος, γρασίδι, βόλτες στην φύση ίσαμε 350 πηδήματα την μέρα...
-πηδήματα;;; τι ρε έχει γκόμενες στον παράδεισο και πηδάτε;;;
-ποιός παράδεισος ρε μαλάκα, καγκουρό στην Αυστραλία είμαι!!!
mprrr... kai mono pou eida ton titlo tou post anatrixiasa! ma gia tetoia eimaste twra? trexw pisw sth spilia mou na koimithw anapoda
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς πλάκα, από τα πιο ευχάριστα ποστ, το σημερινό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα!
Ωραίο το ποστ, ωραία και τα σχόλια. Ό,τι πρέπει, πρωί πρωί! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφή@an205
ΑπάντησηΔιαγραφήΠνευματώδες, πνευματώδες...!!:p
@spyros
Για νυχτερίδα πολύ ευαίσθητος μας βγήκες!! :)
@kotosalata
Επιτέλους ένας άνθρωπος που κατάλαβε τη θετική πλευρά του ποστ!!
Που είσαι χαμένο εσύ ρε παιδί;Χρόνια Πολλάααα!!!
@πάνος
:) Εγώ η κακομοίρα είπα συγνώμη εκ των προτέρων!! Τι έρχεστε κι εσείς πρωί πρωί!! Είμαστε με την τσίμπλα στο μάτι!!! :)))
Τις τελευταιες μέρες μου είχε καρφωθεί η ιδέα να έγραφα κάτι για τον θάνατο, αλλά δεν ήξερα πως να μεταφέρω τις σκέψεις μου στο πληκτρολόγιο..:S
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά το κατάφερες εσυ...:Ρ
Παρόλαυτα, ακόμα προσπαθώ να σκεφτώ τι θα γίνει στην δική μου κηδεία και ποιος θα έλθει και ποιος όχι.... Βεβαια, όποτε σκέφτομαι πως "θα είμαι" όταν πεθάνω με πιάνει μια κατάθληψη και ένα κλάμα...οπότε προσπαθώ να μην σκέφτομαι τίποτα από αυτα....:):)Καλό ΣΚ
Δεν ξέρω τι λένε οι υπόλοιποι εγώ πάντως φοβάμαι το θάνατο όσο τίποτα άλλο.Δεν θέλω να πεθάνω ποτέ.Εγώ και ο Ντάνκαν(ο Μακλάουντ ντε...).
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι πάρα πολύ τυχερή που δεν έχεις πάει σε κηδεία μικρού σε ηλικία ανθρώπου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναρωτήθηκες ποτέ αν έχουν blog στον παράδεισο; :)
Θα ήμουν ψεύτης αν έλεγα ότι δεν τον σκέφτηκα τον θάνατο. Και ακόμα περισσότερο όσον αφορά τις κηδείες. Κατέληξα στο συμπέρασμα λοιπόν, πως θα ήμουν ευτυχισμένος αν τη στιγμή που θα περάσει η ζωή μπροστά από τα μάτια μου, θα είναι μια στιγμή απόλαυσης και όχι απογοήτευσης...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά και ευχαριστώ για τη φιλοξενία!
Thanks for you work, is very nice.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ. Εκείνος ο καθημερινά ο ήλιος είναι γεννημένο χαμόγελο
Προσωπικώς, θέλω και τα δύο. Και να ζήσω ζωή υπέροχη, και να κάνουν όλοι σαν υστερικοί στην κηδεία μου. Κλάμα, κλάμα, κι άλλο κλάμα! :)
ΑπάντησηΔιαγραφή@julia
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπερδεύτηκα! Και κατάλαβα γιατί δεν κατάφερες να γράψεις το ποστ!!:p Φιλιάααα!!! :):):)
@drunksoul
Μαζί θα πάρουμε σβάρνα τα Highlands!!! :)
@snikolas
Ουαααου!!! Φαντάζεσαι να ποστάρουμε από το υπερπέραν;; Καλή φάση!!
@zelot
Κατ'αρχάς καλωσόρισες! :)
Λες να υπάρχει στ'αλήθεια αυτή η στιγμή που περνάει η ζωή μας μπροστά από τα μάτια μας; Θα'θελα κι εγώ να ήταν ευτυχισμένη!! :)
@david santos
Αντε! Συνεννοηθήκαμε πάλι βρε!! :)
@3pad
Όλα για παρτη σου μπαμπέσα!!! :):):)Φιλιά πολλά!!
Αν και λίγο μακάβρια, καλά τα λες. Είχα κάνει κάποιες σκέψεις πάνω στο θέμα μιας και έχω πάει σε πάρα πολλές κηδείες, αλλά δεν είναι της παρούσης καθώς έχουμε ευθυμήσει αρκετά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήταν πάντως πιο επίκαιρο αν το έγραφες την προηγούμενη Πέμπτη, την Μεγάλη. :)
Μπλόγκιον!!! Ξαναδιάβασα το post σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρήκα μετά το ακόλουθο:
"Αν δεν πάς στις κηδείες των άλλων, δε θα έρθουν κι αυτοί στη δικιά σου!" (C.S.Day).
Υπάρχει βέβαια και η άλλη μερίδα, που έρχεται για να σιγουρευτεί ότι έχεις πεθάνει!!! 0:)))
Τι λέω πρωινιάτικα!!! λολ
@aggelos-x-aggelos
ΑπάντησηΔιαγραφήWelcome! Welcome!! Δίκιο έχεις, δεν ήταν και πολύ επίκαιρο, αλλά αφού τότε πέθανε ο άνθρωπος, τι να κάνω;;; :))))
@aggelos spyrou
Αχαχαχαα!! Αθλιε τύπε!! :))))