Όλες οι Δευτέρες ίδιες κι απαράλλαχτες.
Τα ξυπνητήρια χτυπάνε ανελέητα. Μια το δικό μου, μια το δικό του. Το κλείνω βιαστικά και μένω ακίνητη. Προσπαθώ να αφουγκραστώ αν κάνει κίνηση να σηκωθεί. Μπα! Άλλαξε πλευρό. Μάλλον πρέπει να σηκωθώ. Ή μήπως να χουζουρέψω άλλα 5 λεπτάκια;;
Αυτό το σκηνικό συνεχίζεται για περίπου 30 λεπτά.
Και μετά κάποιος από τους δύο σαλεύει, συνήθως εκείνος ευτυχώς, και ετοιμάζει τα καφεδάκια.
Και ξεκινάει η καινούργια εβδομάδα...
Που είναι ίδια με την προηγούμενη. Που είναι όλως τυχαίως ολόιδια και με την προ-προηγούμενη. Και που κατά πάσα πιθανότητα θα μοιάζει και με την επόμενη.
Δευτέρα και Τετάρτη για 1,5 ώρα θα προσπαθώ να πείσω τον Νικολάκη να μην με κοιτάει με γουρλωμένα μάτια όταν του μιλάω αγγλικά, να μάθει επιτέλους τη διαφορά του when από το where και ότι το κρεβάτι μας το «make» όχι το «wake»!
Τρίτη και Πέμπτη θα κοιτάζω εγώ με την σειρά μου την καθηγήτρια των Γερμανικών με γουρλωμένα μάτια όταν αρχίσει να μιλάει για την αιτιατική και την δοτική και θα αναστενάξω όταν τελειώσει το μάθημα και δω ότι έχω 5 σελίδες νέες λέξεις που πρέπει να μάθω.
Τα πρωινά στη δουλειά θα περάσουν ανέμελα. Με την Ε. να μιλάει ακατάπαυστα είτε σε μένα είτε στο δύσμοιρο το τηλέφωνο που μερικές φορές νομίζω ότι τ’ ακούω ν’ αγκομαχάει υπό το βάρος τόσου κουτσομπολιού. Ο Δ. θα γκρινιάζει ασταμάτητα γιατί πήρε 3,2 ευρώ λιγότερα στην αύξηση που του είχαν υποσχεθεί και θα μας απειλεί ότι τον ζητάνε κι από αλλού (Που ρε παιδιά;; Να δώσω κι εγώ το κατιτίς μου να τον πάρετε να ησυχάσουμε!). Ο Β. θα πλακώσει κάποιον άμοιρο τεχνικό στο ξύλο επειδή τον κοίταξε στραβά, η Ξ. θα ετοιμάζει την επόμενη άδειά της κι εγώ θα κάθομαι στη γωνίτσα μου ήσυχη ήσυχη γιατί καμία όρεξη δεν έχω ν’ασχοληθώ με κανέναν τους. Κι όταν θα έρχεται το αφεντικό θα λουφάζουμε όλοι γιατί δεν θα ξέρουμε τι όνειρο είδε χθες το βράδυ κι αν αγαπάει όλο τον κόσμο ή μας θεωρεί όλους αποτυχημένα κατακάθια της κενωνίας.
Τα βράδια θα γυρνώ στο σπίτι να δω και την μητέρα, να δω και πως πηγαίνουν οι δουλειές κι αν επιτέλους έβαλαν τα καλοριφέρ στο καινούργιο μου σπιτάκι. Το βράδυ της Τρίτης θα δω Λαζόπουλο. Τις υπόλοιπες μέρες θα κάτσω στο δωμάτιό μου να διαβάσω.
Και το ΠΣΚ θα το αφιερώσω σ’ εκείνον. Θα κάτσουμε σπίτι να δούμε ταινίες, να μαγειρέψουμε πίτσες από το Pizza Hut, θα μιλήσουμε, θα κάνουμε αγαπούλες, ίσως και βόλτες με τ’ άλλα παιδιά.
Το βράδυ της Κυριακής μπορεί να πάμε σινεμά, ή να διαβάσουμε Γερμανικά. (Το σεξ δεν το αναφέρω, γιατί μας διαβάζουν και μικρά παιδιά).
Και τη Δευτέρα το πρωί θα χτυπήσουν τα ξυπνητήρια…
Είναι ήσυχη η ζωή μου τον τελευταίο καιρό. Ευχάριστη, γαλήνια, χωρίς προβλήματα (πέραν του εργασιακού δηλαδή αλλά σιγά το πρόβλημα στην τελική τελική!)
Αλλά και τόσο μα τόσο προβλέψιμη.
Ακούμε κουτσομπολιό και εκστασιαζόμαστε! Γουαου! Κάτι γίνεται!! Έστω και στις ζωές των άλλων!
Στη δική μου πάλι τίποτα.
Περιμένω, περιμένω. Περιμένω το ρημάδι το τηλέφωνο να χτυπήσει και να μου πουν «Δεσποινίς blogaki! Προσλαμβάνεστε!»
Να γυρίσω σπίτι μου και να μου πουν : «Φέρε τις φιλενάδες σου να σε βοηθήσουν να καθαρίσετε! Το σπίτι είναι έτοιμο. Μετακομίζεις».
Άντε να’ ρθει εκείνη η ρημάδα η στιγμή που πάλι κάτι θ’ αλλάξει!
Επειδή μου μύρισε χώσιμο, προτιμώ να χτυπήσει το τηλέφωνο να πρσληφθείς.....
ΑπάντησηΔιαγραφή:))))
Jedes Herz ist eine revolutionäre Zelle
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιδα οτι με εβγαλες απο τα λινκς..γιατι;; κλαψ κλαψ..:(
αν δεν σου αρεσει η δουλεια σου ,σιγα σιγα δε σου αρεσει τιποτα, αγαπητη μου! παθουσα κι εγω ρε όμορφη, ξερω ακριβως τι εννοεις.. αλλα ενταξει τουλαχισοτν υπαρχουν τα ΠΣΚ!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήη φιλη σου αμεσως αρνηθηκε ναρθει να σε βοηθησει.Θαρθω εγω να καθαρισω το σπιτι σου,μην ανησυχεις.:)
ΑπάντησηΔιαγραφήε,πλακα κανω,μην το δεσεις αυτο που εγραψα.
Είμαιιι η Μαααιρηηη Παναγιωτααραααα, μια εργαζόμενηη γυναίκααα και καλήη νοικοκυράαα σααλαλαλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου δώσω το τηλέφωνο μιας γυναίκας να σου καθαρίσει; Κρίμα είναι για τις φίλες, όχι τπτ αλλό... :p
Ευχαριστήσου την προβλεψιμότητα όσο διαρκεί...αργότερα θα την νοσταλγείς ;-)
ΑπάντησηΔιαγραφήTHE BOOMTOWN RATS
ΑπάντησηΔιαγραφήI Don't Like Mondays
The silicon chip inside her head
Gets switched to overload.
And nobody's gonna go to school today,
She's going to make them stay at home.
And daddy doesn't understand it,
He always said she was as good as gold.
And he can see no reason
'Cause there are no reasons
What reason do you need to be shown?
Tell me why?
I don't like Mondays.
Tell me why?
I don't like Mondays.
Tell me why?
I don't like Mondays.
I want to shoot
The whole day down.
The telex machine is kept so clean
As it types to a waiting world.
And mother feels so shocked,
Father's world is rocked,
And their thoughts turn to
Their own little girl.
Sweet 16 ain't so peachy keen,
No, it ain't so neat to admit defeat.
They can see no reasons
'Cause there are no reasons
What reason do you need to be shown?
Tell me why?
I don't like Mondays.
Tell me why?
I don't like Mondays.
Tell me why?
I don't like Mondays.
I want to shoot
The whole day down.
All the playing's stopped in the playground now
She wants to play with her toys a while.
And school's out early and soon we'll be learning
And the lesson today is how to die.
And then the bullhorn crackles,
And the captain crackles,
With the problems and the how's and why's.
And he can see no reasons
'Cause there are no reasons
What reason do you need to die?
Tell me why?
I don't like Mondays.
Tell me why?
I don't like Mondays.
Tell me why?
I don't like Mondays.
I want to shoot
The whole day down.
Δευτέρα κάτι έχω
ΑπάντησηΔιαγραφήτην Τρίτη δεν αντέχω...
Τετάρτη πως βαριέεεμαι...
κλπ κλπ
Ωραία η προβλεψιμότητα.. θα βοηθούσε πολύ στο στοίχημα και το τζόκερ όμως. Στα άλλα θέλω την ανατρεπτική και ασφαλή ανατρεπτικότητα..
ΑπάντησηΔιαγραφή(κάτι άλλο θέλει μήπως ο κος Ναρίτα..;;)
εμενα εχει χτυπησει το τηλέφωνο δεκα φορες φετο και με εχουνε πει "προσλαμβανεσαι"
ΑπάντησηΔιαγραφήκαμια αλλαγη όμως , η εβδομαδα 47 ειναι η ιδια με την εβδομάδα 2
sex με τον .... μπλιαξ μόνο η σκέψη του πρέπει να κάνει τις ημέρες σου ή μάλλον τις νύχτες σου mission impossible ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ 11 ΜΗΝΕΣ Η ΓΣΕΕ μου «ΥΠΕΞΑΙΡΕΙ»ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ 17 ΧΡΟΝΩΝ
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ 11 ΜΗΝΕΣ Η ΓΣΕΕ μου «ΥΠΕΞΑΙΡΕΙ»ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ 17 ΧΡΟΝΩΝ
ΑπάντησηΔιαγραφήNτριν , ντριν - η κυρια μπλογκάκη?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσλαμβάνεσται
PROSLAMVANESAI WS APOLYMENH
ΑπάντησηΔιαγραφήXAXAXQAXA
ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΚΑΙ 11 ΜΗΝΕΣ Η ΓΣΕΕ μου «ΥΠΕΞΑΙΡΕΙ»ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ 17 ΧΡΟΝΩΝ
ΑπάντησηΔιαγραφήσου ευχομαι να κουνηθει ενα φυλλαρακι στο δεντρο της ζωης σου το συντομοτερο, blogaki :)
ΑπάντησηΔιαγραφήνα πω και κατι ασχετο; (αγγιζει το αντικειμενο μου και δεν μπορω να κρατηθω)...μηπως το παιδακι που δεν μπορει να ξεχωρισει το make απο το wake και το where απο το when εχει μαθησιακες δυσκολιες;
Χίλα συγνώμη αλλά επείγει.Όποιος μπορεί ας διαβάσει παρακάτω.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://gmargari.wordpress.com/2007/11/21/troxaio/
αυτον τον αγαθοκλη παραπαν που κανει το τηλεφωνο εγω καπου τον ξερω...
ΑπάντησηΔιαγραφήόσο για το τηλεφωνο θελεις να σε παρω εγω να σου πω πως προσλαμβανεσαι; απλα μετα δεν ξερω που να σε στειλω για δουλεια... sorry!
Να έρθει!!! Στο εύχομαι με όλη μου την καρδιά...
ΑπάντησηΔιαγραφή@pieta
ΑπάντησηΔιαγραφήΕχεις μύτη! Ελπίζω να έχεις και φακιόλι γιατί θα σου χρειαστεί! :)
@mogwai
Ναι μάλιστα ό,τι πείτε! :)
@anisixos
Μάλλον επειδή αφήνεις άσχετα κόμεντς.
@lifewhispers
Ναι ευτυχώς και σήμερα αρχίζει ένα από αυτά!!! TGIF!!! :)
@zouri
Υπουργέ μου! Η πρόθεση μετράει κι ας μην έρθεις!! :)
@joan
Οχι! Πρέπει να βάλουν κι εκείνες το χεράκι τους για το καλορίζικο!!
@an-lu
Εχεις δίκιο! Ανθρωποι...με τίποτα δεν είναι ευχαριστημένοι! τσκ τσκ τσκ! Φιλιά!!
@an205
Στο μυαλό μου είσαι! :)
@crucilla
Στρουμφίστε μαζί μας!
@narita
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό με το τζόκερ δεν πιάνει γαμώτο!:)
@germanos
Μου'φτιαξες τη μέρα!:p Μου δίνεις ελπίδα για το μέλλον!
@dbilly
Α! Θα σφαχτούμε!! ;)
@το blog του απολυμένου
Καλό κουράγιο!
@αγαθοκλής
Α! Δεν μπορώ με ζητάνε κι αλλού!
@βόρτζουρας
Τέλεια! Πάντα ήθελα να δουλέψω στη ΝΑSA!!!
@μαρία λεμονάτη
Μπα! Απλά βαριέται τη ζωή του και ό,τι έχει μάθει μέχρι σήμερα το'χει μάθει λάθος.Αλλά χαλάλι του! Γελάω πάρα πολύ!! :)
@island
Μακάρι να βρεθεί ο δράστης. Τραγική ιστορία και δυστυχώς τόσο καθημερινή.
@trilian
Τηλεφώνησέεεεε μου!!! :)
Ο Αγαθοκλής είναι φαντομάς σ'αυτό το μπλογκ! Οποιαδήποτε ομοιότητα με υπαρκτό πρόσωπο δεν ισχύει.
@fevis
Να'σαι καλά! Σ'ευχαριστώ πολύ!! :)
οκ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς οι ζωές των περισοτέρων είναι προβλέψιμες..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ θέλω αύριο να μη με ξυπνήσει κανένα ξυπνητίρι, να με σκουντούν οι φίλοι μου και να μου πουν... "ξύπνα, φτάνουμε στο λιμάνι της Πάρου"///
άντε να περάσει και η χρονιά με τις Πανελλήνιες,,,,
1. Καλως σε βρήκα !
ΑπάντησηΔιαγραφή2. Κανόνισε μια εκδρομή 9πιάνει πάντα!)
3. Φάε ένα σουφλε σοκολάτας με παγωτο !
4. Πλακώσου στα ρακόμελα στο θησείο
5. Πήγαινε να δεις τον Φάμελλο λαιβ !
6. Αν όλα αυτά δεν πιάνουν ξεκίνα ένα χόμπι ..
Μάκια.
γκρινιαγκρινιαγκρινιαγκρινιαγκρινιαγκρινια
ΑπάντησηΔιαγραφή(ΥΓ.οι 5 σελίδες νέο λεξιλόγιο μετά από κάθε μάθημα είναι ο λόγος που παράτησα τα γερμανικά στο mittel)
ΑπάντησηΔιαγραφή@just.ice
ΑπάντησηΔιαγραφήΠανελλήνιες...? Τι είναι αυτό;; Νιώθω σαν να έπεσα σε τρύπα στο χωροχρόνο!! Καλό κουράγιο ρε παιδί!
@fpboy
Καλώς σε βρήκα και σένα! Δεν προλαβαίνω μανίτσα μου να αρχίσω και χόμπυ!!Τα ρακόμελα όμως μου άρεσαν σαν ιδέα! :)
@yo!reeka's
δενγκρινιάζωδενγκρινιάζωδενγκρινιάζω
Και ξέρεις γιατί;; Γιατί κάτι γίνεται!
αχ πόσο πολυ σε αισθάνομαι.... όλες μα όλες οι εβδομάδες ίδιες.....
ΑπάντησηΔιαγραφήSweet bloggaki,
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντα κάτι αλλάζει, υπομονή.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβεροί δεν είμαστε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι άνθρωποι.
Όλα πάνε καλά , ήρεμα. Περπατάμε,κάνουμε σεξ,δουλεύουμε.
Και ξαφνικά θέλουμε "αλλαγές". "κάτι αναπάντεχο".
Κι όταν γίνεται μετά λέμε. "πωπωω αυτό μας έλειπε" .
Ανικανοποιητοι!
Ματαιόδοξοι..
Τι καλά θα ταν να μασταν ικανοποιημένοι μόνο με τον ήλιο που βλέπουμε όταν ξυπνάμε το πρωι...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφή