Εργασία και Χαρά!

Ήρθα σ’ αυτή τη δουλειά για να αντικαταστήσω την τότε εγκυμονούσα σε δίδυμα Ε.
Τα καθημερινά καθήκοντα που παρέλαβα ήταν η επικοινωνία με τους πελάτες, κυρίως σε ό,τι αφορά τις οφειλές τους καθώς και όλο το γραφειοκρατικό γίγνεσθαι της εταιρείας.
Όλα καλά .Οι πελάτες φυσικά συνέχισαν να μας χρωστάνε γιατί εγώ είμαι από τη φύση μου πολύ ήρεμος και ευγενικός άνθρωπος και σιγά μην τους έπειθα να πληρώσουν!
Όταν επέστρεψε η Ε. κατάλαβα για ποιο λόγο την είχαν επιλέξει σ’ αυτή τη θέση. Φωνή κι Αντάρα με το που πατάει το πόδι της στο γραφείο.
Σκιάζομαι κάθε φορά που παίρνει πελάτη. Το μπινελίκωμα είναι στο καθημερινό πρόγραμμα, για να μην μιλήσουμε για τον λογιστή μας που ήταν ούτως ή άλλως περιορισμένης ευθύνης και τώρα κατουριέται πάνω του κάθε φορά που την αντικρίζει.

Καλά κάνει υποθέτω. Με το καλό οι εταιρείες δεν επιβιώνουν. Εγώ άλλωστε τους το είχα πει ότι δεν κάνω για τέτοια πράγματα.
Τώρα αναλαμβάνω άλλα καθήκοντα, πιο κοντά στην ιδιοσυγκρασία μου.
(Να θυμηθώ κάποια στιγμή να ασχοληθώ και με κάτι που να θυμίζει τις σπουδές μου..)

Απλά είναι δύσκολη η συγκατοίκηση. Μας έβαλαν και δίπλα δίπλα!
Ωτασπίδες please!