Μπαγκλαντές

Τον είδα να πλησιάζει απειλητικά το τζάμι του αυτοκινήτου μου κρατώντας το βρωμερό σφουγγάρι. Το χέρι μου πήγε ασυναίσθητα στο μοχλό του υαλοκαθαριστήρα. Με το που πήγε να ακουμπήσει το τζάμι, κατέβασα το μοχλό. Τινάχτηκε πίσω με έκπληξη και χωρίς να με κοιτάξει πήγε στο πίσω αυτοκίνητο. Κι εγώ τον κοιτούσα από τον καθρέφτη, να προσπαθεί ξανά και ξανά, κάθε φορά με την ίδια κατάληξη.

Και μέσα στον καθρέφτη, τον έβλεπα στοιβαγμένο στο αμπάρι ενός πλοίου, μαζί με άλλους 500, να υπομένει κακουχίες για μέρες ολόκληρες, με την ελπίδα να φτάσει στην Ελλάδα, να βρει μια καλύτερη ζωή γι’ αυτόν και την οικογένεια που είχε αφήσει πίσω. Τον έβλεπα να κρύβεται από την αστυνομία γιατί δεν έχει χαρτιά, να ζει με άλλους 12 πατριώτες του, σε μια γκαρσονιέρα στα Πατήσια, για να μαζέψει όσα λεφτά μπορεί, για να μπορέσει μια μέρα να γυρίσει πίσω.

Άνοιξα το παράθυρο και τον φώναξα. Του έδωσα όσα ψιλά είχα, με κοίταξε απορημένος, του χαμογέλασα κι έφυγα.

Ζουν ανάμεσά μας και είναι τόσο φτωχοί όσο δεν φαντάζεστε.
Ναι, πολλές φορές κι εμένα μ’ εκνευρίζουν, ειδικά όταν πέφτουν πέντε από πάνω σου για να σου καθαρίσουν τα τζάμια ή όταν δεν σταματάνε ακόμα κι αν ωρύεσαι ότι δεν έχεις λεφτά! Αλλά τους λυπάμαι. Κανείς δεν αξίζει τέτοια μοίρα.

Ας μιλήσουμε για παράδειγμα για αυτούς που έρχονται από το Μπαγκλαντές. Ξέρετε που είναι το Μπαγκλαντές;; Είναι ΜΑΚΡΙΑ! Μιλάμε για πολύ μακριά!

Βρίσκεται στην βορειοανατολική Ασία. Συνορεύει με την Ινδία στα δυτικά, βόρεια, βορειοανατολικά και ανατολικά, με την Μιανμάρ (πρώην Μπούρμα) στα νοτιοανατολικά ενώ νοτίως της βρίσκεται ο Κόλπος της Βεγγάλης.
Όσον αφορά τις κλιματικές συνθήκες, η χώρα ανήκει στις υγρές, τροπικές χώρες και πλήττεται συχνά από φυσικές καταστροφές λόγω κυκλώνων, πλημμύρων και διάβρωσης των ακτών, καταστροφές που οδηγούν πολύ συχνά πάρα πολλούς κατοίκους να εγκαταλείπουν τα σπίτια τους. Το Μπαγκλαντές παρουσιάζει ένα από τα μεγαλύτερα συστήματα ποταμών στον κόσμο.

Το Μπαγκλαντές είναι μια από τις 10 φτωχότερες χώρες στον κόσμο βάσει του κατά κεφαλήν εισοδήματος. Παρά τις επίμονες εθνικές και διεθνείς προσπάθειες για τη βελτίωση της οικονομίας, το Μπαγκλαντές παραμένει μια χώρα όπου κυριαρχεί η ανέχεια, ο υπερπληθυσμός και η κακή διακυβέρνηση.
Όλα ξεκίνησαν ως συνήθως από τις αποικίες.
Οι ευρωπαϊκές αυτοκρατορίες άρχισαν να δημιουργούν εμπορικούς σταθμούς στην περιοχή του Μπαγκλαντές κατά τον 16ο αιώνα. Τελικά, η Μεγάλη Βρετανία πήρε στην κυριαρχία της την περιοχή και το Μπαγκλαντές έγινε μέρος της Βρετανικής Ινδίας. Το 1947, το Δυτικό Πακιστάν και η Ανατολική Βεγγάλη, διαχωρίστηκαν από την Ινδία και μαζί δημιούργησαν τη νέα χώρα του Πακιστάν. Η Ανατολική Βεγγάλη μετονομάστηκε σε Ανατολικό Πακιστάν το 1955, αλλά αυτό το περίεργο καθεστώς όπου ουσιαστικά μια χώρα αποτελείται από δύο μέρη τα οποία χωρίζονται μεταξύ τους από 1.600 χμ2 (!!!), δημιούργησε την περιθωριοποίηση και την δυσαρέσκεια των κατοίκων της Βεγγάλης. Με λίγο λόγια, ό,τι παρήγαγε το Μπαγκλαντές, το έτρωγε το Πακιστάν..

Μόλις το 1971 το Ανατολικό Πακιστάν διαχωρίστηκε από το Δυτικό και μετονομάστηκε σε Μπαγκλαντές.

Στα προβλήματα από τη φτώχια και τις κακουχίες λόγω καιρικών φαινομένων, έρχονται να προστεθούν τα προβλήματα διαφθοράς και εξαιρετικά κακής διακυβέρνησης. Το δημοκρατικό πολίτευμα, ακόμα πολύ νέο, παραμένει εξαιρετικά ασταθές, τα πραξικοπήματα είναι συχνά ενώ το Σύνταγμα έχει τροποποιηθεί άπειρες φορές. Μόλις τον Ιούλιο, οι εκλογές αναβλήθηκαν ακόμα μια φορά, επ’ αόριστον.

Με λίγα λόγια, όπου φτωχός κι η μοίρα του. Μπορεί να τους κατηγορήσει κανείς που φεύγουν μιλιούνια;

Αυτοί οι άνθρωποι προσπαθούν να κάνουν κάτι καλό για τον εαυτό τους και τις οικογένειές τους. Ας μη μας καθαρίσουν το τζάμι, δεν πειράζει. Αλλά τουλάχιστον ας τους αφήσουμε να προσπαθήσουν να ζήσουν με όση περισσότερη αξιοπρέπεια μπορούν.