Εργασία και Χαρά!
Φανταστείτε το ιδανικό περιβάλλον εργασίας!
Πόση ελευθερία και ανεξαρτησία θα θέλατε; Ή μάλλον πόση θα αντέχατε;
Θα ήσασταν ικανοί να χειρίζεστε μόνοι σας τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματά σας;
Θα μπορούσατε να βιώνετε την πλήρη εργασιακή ελευθερία;
Θα θέλατε να έχετε ένα «αφεντικό» που να μην σας λέει τι να κάνετε και πως αλλά να περιμένει αποτελέσματα αλλά και να ζητάει ευθύνες;
Θα καταφέρνατε να συνεργάζεστε με όλους τους άλλους συναδέλφους σας χωρίς να ορίζει κάποιος άλλος την μεταξύ σας ιεραρχία;
Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο εργάζομαι σε μια εταιρεία η οποία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πρότυπη ως προς το βαθμό ελευθερίας που δίνει στους εργαζομένους.
Ο διευθυντής μου είναι ένας πολύ ιδιαίτερος άνθρωπος, κάποιοι θα τον έλεγαν και εκκεντρικό. Αυτός ο άνθρωπος απεχθάνεται κάθε είδους εξουσία.
Στην ιδέα και μόνο ότι τον θεωρούμε αφεντικό αρρωσταίνει. Στην ερώτηση «τι πρέπει να κάνουμε;» απαντάει «γνώμη μου είναι…αλλά αποφασίστε εσείς».
Όταν πρωτοήρθα στην εταιρεία και προερχόμενη από περιβάλλον όπου ούτε να βήξεις δεν μπορούσες χωρίς άδεια, νόμισα ότι μπήκα στην παιδική χαρά.
Και δεν το εκτίμησα καθόλου. Πίστευα ότι καμιά σοβαρή εταιρεία δεν μπορεί να έχει αποτελέσματα με τόση ελευθερία. Ελευθερία στο ωράριο, στο ντύσιμο, στις άδειες κτλ.
Και τελικά ανακάλυψα ότι όλες οι εταιρείες μόνο έτσι θα έπρεπε να δουλεύουν. Μόνο σε τέτοια μέρη βρίσκει πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθεί το όποιο ταλέντο έχεις αλλά και να αναπτύξεις την ίδια σου την αυτοπειθαρχία.
Και παράλληλα ανακάλυψα ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν αντέχουν αυτό τον τρόπο. Που θέλουν πάντα κάποιον από πάνω τους να τους λέει τι να κάνουν, πώς να το κάνουν, πότε να το κάνουν.
Που ουσιαστικά αρνούνται κάθε ευθύνη, κάθε πρωτοβουλία, που θέλουν το 9-5 ευλαβικά.
Έχω κι εγώ πολύ δρόμο ακόμα!
Το γεγονός ότι δεν πειράζει να αργήσω το πρωί είναι για μένα δώρο ανείπωτης αξίας καθότι γνωστή υπναρού. Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι φορές που το ξεφτιλίζω.
Αλλά θέλω να πιστεύω ότι κάνω και θα κάνω και στο μέλλον άλλα πράγματα, πιο σημαντικά από το να χτυπάω κάρτα στις 9.
Εσείς τι θα θέλατε από τη δουλειά σας;
Πόση ελευθερία και ανεξαρτησία θα θέλατε; Ή μάλλον πόση θα αντέχατε;
Θα ήσασταν ικανοί να χειρίζεστε μόνοι σας τις υποχρεώσεις και τα δικαιώματά σας;
Θα μπορούσατε να βιώνετε την πλήρη εργασιακή ελευθερία;
Θα θέλατε να έχετε ένα «αφεντικό» που να μην σας λέει τι να κάνετε και πως αλλά να περιμένει αποτελέσματα αλλά και να ζητάει ευθύνες;
Θα καταφέρνατε να συνεργάζεστε με όλους τους άλλους συναδέλφους σας χωρίς να ορίζει κάποιος άλλος την μεταξύ σας ιεραρχία;
Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο εργάζομαι σε μια εταιρεία η οποία θα μπορούσε να χαρακτηριστεί πρότυπη ως προς το βαθμό ελευθερίας που δίνει στους εργαζομένους.
Ο διευθυντής μου είναι ένας πολύ ιδιαίτερος άνθρωπος, κάποιοι θα τον έλεγαν και εκκεντρικό. Αυτός ο άνθρωπος απεχθάνεται κάθε είδους εξουσία.
Στην ιδέα και μόνο ότι τον θεωρούμε αφεντικό αρρωσταίνει. Στην ερώτηση «τι πρέπει να κάνουμε;» απαντάει «γνώμη μου είναι…αλλά αποφασίστε εσείς».
Όταν πρωτοήρθα στην εταιρεία και προερχόμενη από περιβάλλον όπου ούτε να βήξεις δεν μπορούσες χωρίς άδεια, νόμισα ότι μπήκα στην παιδική χαρά.
Και δεν το εκτίμησα καθόλου. Πίστευα ότι καμιά σοβαρή εταιρεία δεν μπορεί να έχει αποτελέσματα με τόση ελευθερία. Ελευθερία στο ωράριο, στο ντύσιμο, στις άδειες κτλ.
Και τελικά ανακάλυψα ότι όλες οι εταιρείες μόνο έτσι θα έπρεπε να δουλεύουν. Μόνο σε τέτοια μέρη βρίσκει πρόσφορο έδαφος να αναπτυχθεί το όποιο ταλέντο έχεις αλλά και να αναπτύξεις την ίδια σου την αυτοπειθαρχία.
Και παράλληλα ανακάλυψα ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν αντέχουν αυτό τον τρόπο. Που θέλουν πάντα κάποιον από πάνω τους να τους λέει τι να κάνουν, πώς να το κάνουν, πότε να το κάνουν.
Που ουσιαστικά αρνούνται κάθε ευθύνη, κάθε πρωτοβουλία, που θέλουν το 9-5 ευλαβικά.
Έχω κι εγώ πολύ δρόμο ακόμα!
Το γεγονός ότι δεν πειράζει να αργήσω το πρωί είναι για μένα δώρο ανείπωτης αξίας καθότι γνωστή υπναρού. Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι φορές που το ξεφτιλίζω.
Αλλά θέλω να πιστεύω ότι κάνω και θα κάνω και στο μέλλον άλλα πράγματα, πιο σημαντικά από το να χτυπάω κάρτα στις 9.
Εσείς τι θα θέλατε από τη δουλειά σας;
29 σχόλια:
Άλλη εργοδότρια...
Ανήκω κι εγώ στην ίδια συνομοταξία, οπου υπάρχει αρκετή ελευθερία στην εταιρεία που δουλεύω. Ελαστικά ωράρια,άδειες..γενικά πολύ χαλαρά τα πράγματα.
Κι ομως ο καθένας ξέρει τι και πότε να το κάνει.
Εχεις απόλυτο δίκιο. Αυτός είναι οτι πιο κατάλληλος τόπος εργασίας.
Καλημέρα και φιλί :)
εγω στη δουλεια μου θα ηθελα μονο ενα πραγμα
το αφεντικο σου
Καλημέρα,
περίπου οπως και συ και η άποψή μου είναι πως τελικά το αφεντικό κερδίζει αλλά καί ο εργαζόμενος απο αυτό.Βέβαια απέχουμε πολύ από το να έχουμε ενα περιβάλλον εργασίας οπως στο Google αλλά ποτέ δε ξέρεις..
Η καταπίεση φέρνει αντίδραση αλλά και η πολύ ελευθερία (οπως και η πολύ αγάπη) βλάπτει.΄
Καλό μήνα :)
kalhmera!
axx ki egw tha ithela na htan etsi h etairia mou.. vevaia skopeyw na to efarmoso sthn etairia pou tha ftiaksw otan vrw thn super idea.
symfwnw me to pneyma ayto, kai pisteyw oti mporei na kanei thn diafora pros thn epityxia, alla otan ksefygoume apo thn ellhnikh nootropia..
Bloggaki μου είμαι σε παρόμοιας μορφης εργασιακή σχέση με αυτη που περιγράφεις αλλα θα τζάσω οσονούπω
Αν το αφεντικό σου έχει βρεί τη χρυση τομή μεταξυ οργάνωσης και ελευθερίας υπαλλήλων είναι μάγκας.
Εδω οργάνωση γιόκ.
(ο αργος θάνατος του γερμανού)
Αυτά.
Χμμμ...
Βρε μπλόγκιον,
δούλεψε ρε και άσε τα posts διότι θα πέσει έξω η εταιρεία σου, θα κλείσει, και μετά... άντε να βρεις κι εσύ παρόμοια, κι εμείς (για να μας προσλάβει!) Ο:Ρ
Tι θα ήθελα απ' τη δουλειά μου??????
Μια αυξησούλα ίσως?????
ελευθερία, χώρο για δημιουργία. σιχαίνομαι το ωράριο όσο και τους ανθρώπους που είναι με το ρολόι στο χέρι. είμαι και γω υπναρού bloggaki και ό,τι και να κάνουν δεν θα με πείσουν ότι το μυαλό μου δουλεύει καλα στις 08:30. το μυαλό μου είναι στο φόρτε του από τις 16:00 και μετά. μιλάμε πετάει σπίθες! βέβαια αυτό δεν εκτιμάται ανάλογα (στα μπικικίνια ντε!) οπότε έχω συμβιβαστεί με το να δουλεύω σε σημείο που να είμαι ικανοποιημένη από τον εαυτό μου.
@pieta
...εργοδότης δεν σου κάνει;; :)
@αστάρτη
Μ'αρέσει που συμφωνούμε! Φιλί κι εσύ! :)
@Mogwai
Γι'αυτό σου λέω! Στείλε βιογραφικό!
@specter
Το καλό είναι ότι το δικό μου αφεντικό θέλει να μας κάνει Google!! :))))
@spyros
Η ελληνική νοοτροπία όντως δεν βοηθάει καθόλου! Θα με προσλάβεις κι εμένα στη σούπερ εταιρία σου;;
@theo
Να αρχίσεις να ψάχνεις τότε, αν δεν το κάνεις ήδη! :)Θα σε βοηθήσω κι εγώ!
@aggelos spyrou
Μπλόγκιον!! Μ'αρέσει! Δουλεύω δουλεύω σκληρα!! :p
@chris
Αυξησούλα;; Τι πεζός!! Τσκ τσκ τσκ!!
Έχοντας την ευθύνη μιας τέτοιας εταιρείας μέχρι σήμερα το πρωί, θα πρέπει να σου πω ότι είσαι πολύ τυχερή που βρίσκεσαι σε τέτοιο εργασιακό περιβάλλον.
Αυτό στην ουσία είναι και το εργασιακό περιβάλλον του μέλλοντος. Βέβαια όπως πολύ σωστά λες, υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν το βούρδουλα για να καταλάβουν. Δυστυχώς.
Αλλά όσοι καταλαβαίνουν και ξέρουν και εκτιμούν.
Μπράβο bloggaki χαίρομαι για σένα πραγματικά!
Θα ήθελα άλλον προϊστάμενο, ή τον Βελζεβούλ νεκρό!!! Δεν με χαλάει ούτε το ένα ούτε το άλλο.
Σε γενικές γραμμές υπάρχει και σε εμάς μια ελευθερία, αλλά ο Βελζεβούλης ειναι ΤΡΑΓΙΚΟΣ...και ο χειρότερος προϊστάμενος ever!!!
Θα μείνω σε αυτό που είπες. Οτι ναι μεν ένα τέτοιο περιβάλλον αποτελεί πρόσφορο έδαφος για να δουλέψεις πιο αποδοτικά, αλλά είναι πολλοί αυτοί που απλά δεν μπορούν να λειτουργήσουν υπό τέτοιες συνθήκες. Το να τους πεις "κάνε οτι θες, αλλά στο τέλους του τριμήνου θέλω αυτά τα results", θα κάνει κάποιους να πελαγώσουν πολύ περισσότερο από το να τους έχεις στον έλεγχο όλη την ώρα.
Πού στέλνουμε βιογραφικά είπαμε;
θα ηθελα να ησουν συναδελφος μου
Εγώ απλά προσπαθώ το "δουλεύω" να γίνει "εργάζομαι"!
Να με βοηθάει να είμαι δημιουργική και παραγωγική χωρίς να με αφήνει να εφησυχάζω και να ρουτινιάζω...
Καλά έχεις τέτοιες ελευθερίες και δεν έρχεσαι στην ώρα σου; Ντροπή! :)
@thrills
Σου εύχομαι να βρεις δουλειά 4-8. (Μόνο τόσο γιατί είσαι και φοβερή και δεν χρειάζεσαι παραπάνω για να βγάλεις τη δουλειά! ;))
@so far
Σ'ευχαριστώ πολύ! Εγώ να δεις πως χαίρομαι!! :)
@julia
Εσύ μικρή μου την έχεις βάψει με τον ακατανόμαστο εκεί μέσα..Τι να πω; Κουράγιο!!
@γκρινιάρης
Είχαμε και εδώ παραδείγματα ανθρώπων που δεν μπορούσαν να αντεπεξέλθουν και είδαν την έξοδο κινδύνου σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα.
@proserpina
Εντός!
@zouri
Τέτοια μου λες και με ρίχνεις!! :)
@an205
Καλή προσπάθεια!! :)
@fevis
Ναι, η ρουτίνα είναι ο χειρότερος εχθρός του εργαζομένου! Όξω! :)
@snikolas
Συγνώμη! Δεν θα το ξανακάνω!! Αλήθεια!! :)
δεν ξέρω, πάντως εμένα καλο μου ακούγεται
Είσαι πολύ τυχερή. Και το αφεντικό σου πολύ έξυπνο. Όταν αισθάνεσαι ελεύθερος δουλεύεις και πιο αποδοτικά.
@yo!reeka's
Καλό είναι!! :)
@ίριδα
Ευχαριστώ! Και στα δικά σου!! :)
Αφεντικό έχουν μόνο οι σκύλοι... :P
Θα ήθελα να σταματήσω να δουλεύω στο ελεεινό υπόγειο που είμαι τώρα, ανάμεσα στα κρέατα και τα λαχανικά, στέκοντας όρθιος, και ακίνητος, τέσσερις ώρες τη μέρα, 5 φορές την εβδομάδα, εδώ και 6 μήνες.
Θέλω να βλέπω τον Ήλιο και κόσμο.
Βαρέθηκα να κοιτάζω στο ίδιο σημείο, βαρέθηκα η περιφερειακή μου όραση να κουτουλάει στους 3 τοίχους και το 1 Inox ντουλάπι.
Βρήκα ήδη άλλη δουλειά, το θέμα είναι πως οι εργοδότες της τωρινής είναι απλά άψογοι μέχρι τώρα, και δεν ξέρω πως να τους το φέρω.
(Συγγνώμη για το ξέσπασμα, αλλα το να μη βλέπωτον ΄Ήλιο είναι το λιγότερο βάρβαρο...)
Στέλιος
αυξηση!
@διαιρέτης
Πωπω ρε διαιρέτη, όντως είναι απάνθρωπο να δουλεύεις χωρίς ήλιο!!
Να φύγεις παληκάρι μου, δεν θα πάθουν τίποτα οι εργοδότες σου! :)
@trilian
Έεεεφτασεεεε!! :p
γω βλεπω ολη μερα ηλιο διοτι το καταστημα στο οποιο εργαζομαι ειναι εξω.οποτε χειμωνα καλοκαιρι ειμαι εξω.τρωω ολο το κρυο και οταν σκανε μυτη οι παραλαβες και κατεβαινουν απο τα φορτηγα κουτες με 4 τετραλιτρα η καθε μια και 22λιτρα μπετονια τα κουβαλαω και γρηγορα μαλιστα διοτι μετα απο λιγο ισως να ερθει μια νεα παραλαβη μιας και εχουμε 20 προμηθευτες και να πρεπει να την τακτοποιησω κι αυτην γιατι αν δεν το κανω θα κλεισει η εισοδος και δεν θα μπορουν να μπουν οι πελατες στο μαγαζι.ειμαι μια γυναικα που δουλευω τουλαχιστον σαν μεταναστης αντρας,που δεν καθομαι στιγμη κατω και που στα χαρτια ειμαι γραμμενη πωλητρια.πουλαω κιολας εννοειται αλλα εγω ως ανθρωπος που αγαπα το αντικειμενο της δουλειας του εργαζομαι αφιλοκερδως και απο το σπιτι μεσω ιντερνετ.επισης πολλες φορες πηγαινω και στις παραδοσεις παραγγελιων ως συνοδηγος για να παραδωσω τα πριοντα.γενικα κανω τα παντα.τα αφεντικα μου ειναι καλοι ανθρωποι και δουλευουν εξισου ισως και περισσοτερο.με αγαπανε και οτι ζηταω μου το κανουν.πρωτοβουλιες μπορω α παρω και καποιες φορες το κανω.ομως ζηλεψα με την καλη εννοια αυτο που ζεις στην δικη σου δουλεια.οσο για τον υπνο κι εγω το πρωι αργω καθε μερα 15 λεπτα τα οποια απο μονη μου τα συμπληρωνω στο τελος της βαρδιας.ειναι μια πρωτοβουλια κι αυτο.
ελπιζω να μην εξακολουθησω να δουλευω για πολυ ακομα ετσι διοτι εχω βγει απο ενα χειρουργειο το οποιο μου απαγορευσε να σηκωνω βαρη κι εγω το μονο που κανω ειναι το αντιθετο απο φιλοτιμο και μονο..δεν μπορω να δουλευω λιγοτερο απο τα αφεντικα μου τα οποια συμβαινει να μην ειναι μονο αντρες
Έχετε όρεξη για δουλειά? Εκμεταλευτείτε το Internet τώρα!!!
Αν έχετε όρεξη για μια δικιά σας επιχείρηση από το σπίτι με αποτέλεσμα να μην έχετε αφεντικό, να ορίζετε εσείς το εισόδημά σας και το ωράριό σας και να είστε κοντά στην οικογένεια σας τότε κάντε μια επίσκεψη στο www.yourhomework.gr και μην χάσετε την ευκαιρία που σας προσφέρεται.
κυριε Michali μην εκμεταλλευεστε καποιους ανθρωπους που καταθετουν εδω μεσα τις σκεψεις τους.ξερουμε πολυ καλα τι ειναι αυτη η ευκαιρια που λετε.ξερουμε επισης πολυ καλα οτι ανθρωποι σαν εσας ψαχνουν την παραμικρη ευκαιρια για να "προσυλητισουν" κοσμο.
Δημοσίευση σχολίου