Έλαβα που λέτε προχτές το παρακάτω comment:

SPREAD THE MESSAGE!ΒΑΛΤΕ ΟΛΟΙ ΤΟ LINK MALPRACTICE (http://fakellaki.blogspot.com/) ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ ΚΑΛΥΒΙΝΟΥ ΣΤΟ BLOG ΣΑΣ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ "ΓΙΑΤΡΟΣ" KAI ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ BANNER. ΕΤΣΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΑΝΕΙ GOOGLE SEARCH ΜΕ KEY WORD ΤΗ ΛΕΞΗ AYTH, ΘΑ ΕΜΦΑΝΙΖΕΤΑΙ Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΗΣ ΑΜΑΛΙΑΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΘΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ ΑΠΟ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΥΣ Ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ ΠΟΥ ΠΕΡΝΑΕΙ. ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΑΣ ΚΟΣΤΙΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΧΩΡΙΣ ΤΙΜΩΡΙΑ ΠΟΥ ΔΙΑΔΡΑΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΚΑΤ'ΟΝΟΜΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΓΓΙΞΕΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΠΟΛΛΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΤΙ. ΜΗ ΤΟ ΠΡΟΣΠΕΡΑΣΕΤΕ, ΠΕΡΝΑΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ!ΑΜΑΛΙΑ ΚΑΛΥΒΙΝΟΥ alwaysplay@gmail.com)

Το blog της Αμαλίας το είχα επισκεφτεί μόλις πριν από λίγες ημέρες, είχα βρει το λινκ από το blog του Άγγελου.

Δεν πλησιάζω καν στο σημείο να καταλάβω τι περνάει αυτή η κοπέλα. Δεν έχω ιδέα από πόνο, από αρρώστια, από εγκατάλειψη, από αδιαφορία. Το μέγεθος της πίκρας και της ταλαιπωρίας της μόλις που το συλλαμβάνω. Έχω σταθεί τυχερή στη ζωή μου.
Και έχει δίκιο σ’ αυτά που λέει. Ναι, υπάρχουν γιατροί που θα έπρεπε να ντρέπονται.
Κι αυτό το ξέρω από πρώτο χέρι. Από τον πατέρα μου, που, γιατρός και ο ίδιος, είναι ότι ο πρώτος που χαρακτηρίζει «αλήτες» τους γιατρούς. Και γι’αυτό τον λόγο δεν εργάστηκε ποτέ σε νοσοκομείο και προτίμησε την έρευνα.

Υπάρχει όμως ένα μεγάλο «αλλά». Τόσο μεγάλο που δεν μ’ αφήνει να κάνω πραγματικότητα την επιθυμία της Αμαλίας.
Κι αυτό το «αλλά» είναι κάποιοι άνθρωποι που τιμούν το επάγγελμά τους, που είναι ταγμένοι στο καθήκον, που υπηρετούν την επιστήμη, που νοιάζονται για τον συνάνθρωπό τους.
Ας σκεφτούμε απλά τους «Γιατρούς χωρίς Σύνορα» και τις άλλες μη κυβερνητικές οργανώσεις, που αποτελούνται από ανθρώπους που μάχονται καθημερινά, στην άκρη του κόσμου για τους ανθρώπους δίπλα τους. Ας σκεφτούμε τους γιατρούς στα απομακρυσμένα χωριά που κάνουν το αγροτικό τους με τις χειρότερες συνθήκες αλλά προσπαθούν όσο περισσότερο μπορούν για τους ασθενείς τους. Εκείνους που καβαλάνε τα ελικόπτερα, ενώ έχουν χάσει δεκάδες συναδέλφους τους, και τρέχουν στην άκρη της Ελλάδας για να σώσουν μικρά παιδάκια. Ας σκεφτούμε εκείνους που όταν τον έλεγαν τον Όρκο του Ιπποκράτη τον εννοούσαν.

Γι'αυτούς τους ανθρώπους δεν θέλω η λέξη "γιατρός" να είναι συνώνυμη του "φακελάκι", του "malpractice".

Δεν θα μπω σε γενικότητες τύπου «όλοι οι κλάδοι έχουν και τα καθίκια τους», αυτά τα ξέρουν όλοι.
Ας πούμε απλά ότι, αν βλέπουμε τα καλά, προσπαθούμε να βελτιωθούμε. Αν βλέπουμε μόνο τα κακά μάλλον απελπιζόμαστε.
Μπορεί να έχω και άδικο. Πείτε κι εσείς..