Today is a new day!

...όπως λέει και το κοτοπουλάκι!
Κέφια λοιπόν σήμερα, και χωρίς ιδιαίτερο λόγο!
Και αυτό μόνο καλό μπορεί να είναι!

Ευτυχώς, το συνήθως αντιπαθέστατο ασυνείδητό μου, δεν αντέχει τη μιζέρια περισσότερο από τρία 24ωρα στη σειρά και στην τέταρτη μέρα επάνω, ξυπνάω με μια αισιοδοξία που δεν στηρίζεται κάπου συγκεκριμένα αλλά σίγουρα κάνει τη ζωή μου λίιιιγο πιο ευχάριστη.

Τουλάχιστον τώρα έχω σχέδιο...! Ταράν...!
Στο τέλος του μήνα, πρέπει να μιλήσω με τη μαμά μου σχετικά με την πρόθεσή μου να φύγω από το σπίτι.
Για να γίνει αυτό πρέπει:

1) Να θυμηθώ να πλύνω και να στεγνώσω την πανοπλία μου.
2) Να τρέξω στο φαρμακείο να πάρω φιάλες οξυγόνου.
3) Να μαλώσω με τη μαμά μου και τελικά να την αφήσω να κλαίει απαρηγόρητη καθώς θα κλείνω την πόρτα πίσω μου φωνάζοντας "άϊ σιχτίρι πια!"
4) Πριν κάνω όλα τα παραπάνω, να βρω τρόπο να βάλω στο χέρι τα λεφτάκια μου (που της είχα δώσει να φυλάει στο δικό της λογαριασμό...)
5) Να ψάξω για σπίτι και δεύτερη δουλειά...

Επίσης, πρέπει να βρω το βιβλίο με τις ασκήσεις ψυχραιμίας και να κάνω σκονάκια για τις δύσκολες ώρες που με περιμένουν...

Το εγγύς μέλλον προβλέπεται λαμπρό!