Προσωπαγνωσία ή "Συγνώμη κύριε! Ποιος είστε;;"
Διάβασα ένα άρθρο τις προάλλες σχετικά με μια διαταραχή γνωστή και ως "Προσωπαγνωσία".
Έκανα μια σχετική έρευνα στο διαδίκτυο, λίγο μετάφραση και λίγο copy-paste και σας παρουσιάζω τα παρακάτω πολύ ενδιαφέροντα:
Οι άνθρωποι που υποφέρουν από προσωπαγνωσία δυσκολεύονται να αναγωρίσουν άτομα τα οποία έχουν συναντήσει πολλές φορές. Σε ακραίες περιπτώσεις, δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν τα άτομα με τα οποία περνάνε τον περισσότερό τους χρόνο όπως τους συζύγους και τα παιδιά τους, ακόμα και τον εαυτό τους στον καθρέπτη.
Η προσωπαγνωσία δεν σχετίζεται με δυσλειτουργία ή απώλεια μνήμης, προβλήματα όρασης ή μαθησιακές δυσκολίες. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι το αποτέλεσμα ανωμαλίας ή βλάβης στη δεξία ατρακτοειδή έλικα, μια πτυχή του εγκεφάλου που φέρεται να συντονίζει τα νευρικά συστήματα που ελέγχουν την αντίληψη και την μνήμη μας για τα πρόσωπα. Η προσωπαγνωσία μπορεί να είναι το αποτέλεσμα εγκεφαλικού, εγκεφαλικής κάκωσης ή κάποιων νευροεκφυλιστικών ασθενειών. Σε κάποιες περιπτώσεις, αποτελεί σύμφυτη διαταραχή, παρούσα από τη γέννηση. Η σύμφυτη προσωπαγνωσία φαίνεται να είναι εμφανίζεται σε μέλη της ίδιας οικογένειας, γεγονός που κάνει τους επιστήμονες να πιστεύουν ότι οφείλεται σε κάποια γενετική μετάλλαξη ή εξάλειψη.
Τα άτομα με σύμφυτη προσωπαγνωσία συχνά δεν συνειδητοποιούν ότι είναι ανίκανοι να αναγνωρίζουν πρόσωπα τόσο καλά όσο ο υπόλοιπος κόσμος. Αυτό οφείλεται στο ότι ποτέ τους δεν αναγνώριζαν πρόσωπο με τον φυσιολογικό τρόπο και έτσι η δυσλειτουργία αυτή δεν τους είναι τόσο εμφανής. Κατά συνέπεια, υπάρχουν πολλοί που δεν αντελήφθησαν την προσωπαγνωσία τους μέχρι την ενηλικίωσή τους.
Η προσωπαγνωσία δεν σχετίζεται με δυσλειτουργία ή απώλεια μνήμης, προβλήματα όρασης ή μαθησιακές δυσκολίες. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι το αποτέλεσμα ανωμαλίας ή βλάβης στη δεξία ατρακτοειδή έλικα, μια πτυχή του εγκεφάλου που φέρεται να συντονίζει τα νευρικά συστήματα που ελέγχουν την αντίληψη και την μνήμη μας για τα πρόσωπα. Η προσωπαγνωσία μπορεί να είναι το αποτέλεσμα εγκεφαλικού, εγκεφαλικής κάκωσης ή κάποιων νευροεκφυλιστικών ασθενειών. Σε κάποιες περιπτώσεις, αποτελεί σύμφυτη διαταραχή, παρούσα από τη γέννηση. Η σύμφυτη προσωπαγνωσία φαίνεται να είναι εμφανίζεται σε μέλη της ίδιας οικογένειας, γεγονός που κάνει τους επιστήμονες να πιστεύουν ότι οφείλεται σε κάποια γενετική μετάλλαξη ή εξάλειψη.
Τα άτομα με σύμφυτη προσωπαγνωσία συχνά δεν συνειδητοποιούν ότι είναι ανίκανοι να αναγνωρίζουν πρόσωπα τόσο καλά όσο ο υπόλοιπος κόσμος. Αυτό οφείλεται στο ότι ποτέ τους δεν αναγνώριζαν πρόσωπο με τον φυσιολογικό τρόπο και έτσι η δυσλειτουργία αυτή δεν τους είναι τόσο εμφανής. Κατά συνέπεια, υπάρχουν πολλοί που δεν αντελήφθησαν την προσωπαγνωσία τους μέχρι την ενηλικίωσή τους.
Μπορείτε εύκολα να καταλάβετε τα πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι αυτοί στην καθημερινή τους ζωή. Ιστορίες ανθρώπων που δεν αναγνωρίζουν συναδέλφους, φίλους και συγγενείς με αποτέλεσμα να απομονώνονται από τον κοινωνικό τους περίγυρο ή να χρησιμοποιούν πολύ συγκεκριμένες τεχνικές για αναγνώριση από άλλα στοιχεία (πχ. ο χώρος που μπορείς να δείς έναν άνθρωπο, χτένισμα, φωνή κτλ).
Στη σελίδα αυτή μπορείτε να βρείτε περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με την προσωπαγνωσία και τρόπους αντιμετώπισής της.
Στη σελίδα αυτή μπορείτε να δείτε πως εξηγεί την πάθησή της και περιγράφει την καθημερινή της ζωή η Cecilia.
3 σχόλια:
Στο βιβλίο του Oliver Sacks (αν τον γράφω σωστά) με τίτλο "ο άνθρωπος που μπέρδευε τη γυναίκα του με το καπέλο του" είχα διαβάσει για την πρωσοπαγνωσία και για άλλα μυστήρια του εγκεφάλου.
Καλογραμμένο, αν σ ενδιαφέρει το θέμα!
Σ'ευχαριστώ!
Μου προκαλούν έντονο ενδιαφέρον αυτές οι διαταραχές του εγκεφάλου...
Τώρα που το σκέφτομαι..να το κοιτάξω αυτό!
Εγω πάσχω απο αυτό το πρόβλημα και ψάχνωντας έπεσα επάνω στο blog. Η αναγνώριση των προσώπων τουλάχιστον στην δικιά μου περίπτωση γίνεται με βάση χαρακτηριστικά εμφάνισης και χώρου, η φωνή λιγότερο, έτσι άτομα που τα έχω μάθει αλλάξουν κούρεμα η τρόπο ντυσίματος το πιθανότερο να μην τα αναγνωρίσω. Στο σχολείο δεν είχα πρόβλημα γιατί βρισκόμουνα σε αίθουσα με 20-25 άτομα και ήμασταν μαζί χρόνια, στο πανεπιστήμιο εχω όμως θέμα. Επειδή αλλάζουμε εργαστηριακές αίθουσες, μαθήματα και αμφιθέατρα μου είναι αδύνατο σχεδόν να αναγνωρίσω, εκτός βέβαια ατόμων που έχουν extreme look όπως αφάνες, μοικάνες και είναι μετρημένοι στα δάχτυλα στον χώρο της σχολής. Έχει τύχει αρκετές φορές να αρχίσω να μιλάω σε άτομα που στην πραγματικότητα δεν τα ξέρω για διάφορα θέματα όπως εργασίες και μαθήματα που νομίζω οτι είναι συμφοιτητές μου απο αντίστοιχα εργαστήρια. Έτσι λοιπόν πέρνω απαντήσεις "Δεν γνωριζόμαστε, ποιες εργασίες?" , "Το εργαστήριο το έχω περάσει φίλε, μάλλον με κάποιον άλλο με μπερδέυεις" αυτό μου δημιουργεί φοβίες και σύγχηση διότι δεν ξέρω σε ποιόν μιλάω. Όταν βρίσκομαι στον δρόμο τα πράγματα γίνοντε πιο δύσκολα γιατί δεν υπάρχει σημείο αναφοράς. Προκειμένου να αναγνωρίσω κάποιον που υποψιάζομαι οτι τον γνωρίζω τον/την κοιτάω αρκετή ώρα ώστε να επιβεβαιώσω χαρακτηριστικά. Επειδή οι περισότεροι δεν καταλαβαίνουν γιατί το κάνω αυτό νομίζουν οτι είμαι περίεργος και τους παρακολουθώ ή οτι την "πέφτω", στο τέλος θα βρω κανά μπελά!
Δημοσίευση σχολίου