Πέμπτη, Νοεμβρίου 16, 2006

Όοοοοχου τώρα!!!!






-«Έλα! Πάμε! Θα’ναι ωραίο παρτάκι! Θα είναι και τα παιδιά από τη Δονούσα! Δεν τους έχεις γνωρίσει!»
-«Δεν θέλω! Δεν έχω όρεξη!»
-«Έλα ρε συ! Θα’χει και τριαντάρηδες!»
Καλύτερα να’μου λεγε ότι θα με βαράνε σαρανταπέντε κάφροι όλο το βράδυ…
Τώρα είναι που δεν έρχομαι!!»
-«Μα γιατί;; Πόσο καιρό έχεις να βγεις; Να γνωρίσεις κόσμο;; Πόσο καιρό έχεις να πας με άντρα;;;;»
-«Όσο θέλω!!! Το’κλεισα το μαγαζί ρε! Έχεις κανα πρόβλημα;;;»
-«Μήπως χρειάζεται μία ανακαίνιση…;;»
-«Ανακαίνιση κάνω! Όταν θα ξανανοίξω θα είναι σαν καινούργιο! Μη μου σπας τα νεύρα! Δεν πάω!»

Κάπως έτσι ήταν η συζήτησή μου χτες με τον φίλο μου τον Πάρι. Χτυπιόταν ολόκληρος ότι πρέπει να ξαναρχίσω να βγαίνω και να τα σπάω και να γνωρίζω άντρες. Μια λέξη, άντε δύο, μου έρχονταν μόνο στο μυαλό: Πώωωωπω μπελάς! Τρελός μπελάς!

Οι περισσότεροι/ες από εσάς το έχετε νιώσει υποθέτω το συγκεκριμένο συναίσθημα του «Όοοοοχου!!!Που να μπλέκω τώρα και να ταλαιπωριέμαι άδικα;;» Κάπως έτσι, κι αν προσθέσουμε ότι πρέπει να ξαναθέσω στόχους και προτεραιότητες και να βρω τελικά σπίτι, το τελευταίο πράγμα που με νοιάζει αυτή τη στιγμή, είναι οι 30άρηδες.

Αυτοί είναι και εξ ορισμού ταλαιπωρία!!

PS. Όσο για τα χθεσινά μου τα χαϊρια, το θάβω προς το παρόν το θέμα και ευελπιστώ ότι παρά τις προσπάθειές μου για το αντίθετο, θα με λυπηθούν οι θεοί και δεν θα ξαναστείλουν στο δρόμο μου τα ίδια προβλήματα.

buzz it!

5 σχόλια:

jul είπε...

Ειναι φυσιολογικό να έχεις βάλει αλλες προτεραιώτητες στη ζωή σου...
Οταν μονο εσυ θες θα γνωρίσεις κάποιον άλλον

Georgia είπε...

Eμένα όσο μου τα λένε αυτά τόσο πεισμώνω και αρνούμαι να φερθώ φυσιολογικά! Ώχου μωρε πια!! Αφήστε μας ήσυχες, θέλουμε το χρόνο μας!!

snikolas είπε...

Ναι… το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να μην πιεστείς από κανέναν και από τίποτα. Όταν είναι να έρθει… θα έρθει από μόνο του.

Blogaki είπε...

Χαίρομαι που συμφωνούμε όλοι!
Μόνο να μην το παρακάνουμε και με πούνε και αντικοινωνική!!

sandy είπε...

Γιατί πάντα μας σπάει κάποιος μας πιέζει? Είτε οι φίλοι μας, είτε οι γκόμενοι... Ώχου πια!