Γάμος, αυτός ο άγνωστος...

«Τι κάνει η κυρία Δ.?», ρωτάω τη μαμά μου.
«Καλά!», μου απαντά.
«Ο άντρας της;», ξαναρωτώ.
«Καλά κι αυτός».
«Κι ο γκόμενος; Καλά;»
«Πάψε βρε! Καλά είναι κι αυτός…»

Όσο ήμουν μικρή, πίστευα ότι όλες οι οικογένειες είναι σαν τη δική μου. Υποδειγματικές.
Και μετά άρχισα να μιλάω με τη μαμά μου, βγήκα κι εγώ δειλά δειλά στον κόσμο κι ανακάλυψα το εξής απλό:
Η μισή Αθήνα το κάνει με την άλλη μισή, κυρίως τις μεσημεριανές ώρες (αυτή τη λεπτομέρεια δεν ξέρω γιατί μου την έδωσαν!!)…

Όταν έπιασα την πρώτη μου δουλειά, ερχόμουν αντιμέτωπη με εκπλήξεις καθημερινά.
«Αυτή το κάνει με αυτόν, αυτός τα’ χει με την άλλη, αυτούς τους κάναν τσακωτούς στο πάρκιν» κτλ.κτλ
Κι εγώ να λέω όλο αθωότητα (καθαρή βλακεία ήταν τελικά..) «Μα καλά! Αυτός δεν είναι παντρεμένος; Αυτή άντρα δεν έχει;» κι άλλοι να μου λένε «Μικρή είσαι ακόμα, θα μάθεις…»

Έμαθα λοιπόν…έμαθα ότι η πλειονότητα των ανθρώπων παντρεύονται και παραμένουν παντρεμένοι για τελείως λάθος λόγους.
Καμία σχέση με πριγκιπόπουλα και έρωτες.
Στη γενιά της μαμάς μου, έπαιζε ακόμα το συνοικέσιο, ή ο έρωτας που ξεθύμανε και τα δυο μέρη δεν πήραν ποτέ την απόφαση να χωρίσουν τους δρόμους τους γιατί «τι θα πει ο κόσμος» και «τι θα κάνουν τα παιδιά» ή ακόμα καλύτερα «που να τρέχεις τώρα να ξαναφτιάξεις τη ζωή σου;;»
Κι έτσι, η μαμά μου έχει άπειρες φίλες που έχουν εραστή όσα χρόνια είναι παντρεμένες.
Κι υποθέτω ότι κι οι άντρες τους κάνουν κάτι αντίστοιχο.

Όσο για τη νέα γενιά…
Συνήθως παίζει ένα «μωρό-ατύχημα» στη μέση, ή μια κρίση του «εγώ πότε θα γίνω μάνα;» που συνοδεύεται από την αγωνία του τριανταφεύγα άντρα να «νοικοκυρευτεί».
Μπορεί και να τα υπεραπλουστεύω. Μπορεί και όντως να είμαι ακόμα μικρή (αυτό είναι και πιο βολικό άλλωστε) αλλά αυτά τα πράγματα δεν τα καταλαβαίνω.

Άνθρωποι που παντρεύονται, απλά για να μην είναι μόνοι.
Γυναίκες που κάνουν παιδιά, για να τυλίξουν τον γαμπρό σαν το μπουρεκάκι.
Άντρες που παντρεύονται γυναίκες που δεν αγαπούν, απλά για να τους κάνουν τον διάδοχο.

Και μετά, παράνομες σχέσεις, διαλυμένες οικογένειες, διαζυγία.

Η αλήθεια που είναι σε όλα αυτά;
Τη ζωή τους ποιος την ζει;
Τόση μιζέρια πως την αντέχουν;