Τρίτη, Μαρτίου 20, 2007

Όταν τα πράγματα γίνονται έτσι όπως τα κατάφερα, η μόνη λύση είναι να το ρίξω στη δουλειά.
Το πρόβλημα είναι γιατί καταφέρνω πάντα να στεναχωριέμαι..

Ας είναι. Συνηθισμένη είμαι.

buzz it!

6 σχόλια:

an205 είπε...

Πως τα κατάφερες δηλαδή;;;
Εργασιοθεραπεία, καλή είναι!
Λεφτά αφήνει, δεν ξοδεύεις αφού δεν κάνεις τίποτε άλλο από το να δουλεύεις, και καμιά υπερωρία αν την πληρώνεσαι.
Δεν σκέφτεσαι αυτά που δεν θα πρεπε να σκέφτεσαι.
Έχεις μια μόνιμη καλή δικαιολογία για να αποφύγεις κόσμο, συναντήσεις και καταστάσεις (πνίγομαι στην δουλειά, είμαι πτώμα από την πολλή δουλειά, δεν μπορώ αύριο θα τρέχω ασταμάτητα κλπ).
Το στραβό είναι όταν η δουλειά σου είναι το πρόβλημα σου τότε;;;

Αστάρτη είπε...

Ποιός αυτομαστιγώνεται τώρα;
Να σου θυμίσω τι μου έλεγες πριν λίγες μέρες;
Smile ρε :)

jul είπε...

aaaaaaaaaaa
απο την μια οι φοινικες και τα μαρτινι απο την αλλη τα σκατωνεις....
καλα εμεις οι δυο παμε πακετο...δεν μπορει η ζωη μας να κυλίσει ομαλά για μια ολοκληρη εβδομάδα.....

GouRouni είπε...

Δίνεις σημασία μάλλον σε λάθος καταστάσεις ή ανθρώπους, όταν επιλέξεις σωστά.. δεν θα έχεις τέτοια προβλήματα....

άλλα έτσι και αλλιώς ένα γουρούνι .. τι άλλο θα σου έλεγε;

Georgia είπε...

Δεν είναι να λείπω από δω μέσα.... Δύο μέρες έφυγα και ένα έχω να πω... ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ????????? (φοβήθηκες τώρα??) ;)

So_Far είπε...

Μην το παίρνεις βαριά βρέεεεεε.... ανθρώπινα τα λάθη, δικά μας.... χαμογέλα και λίγο.....