Να μου τα φας μπαμπέσα!!!

«Αγόρασε μπότες 400 Ευρώ! Τ’ακούς;; 400 Ευρώ μαλάκα!!! Κι εσύ κάθεσαι και κλαις για τον εγκέφαλο του αυτοκινήτου…Αυτή τι να πει που δεν έχει καν εγκέφαλο;;;;»
Πρέπει να γέλαγα κανένα μισάωρο μετά από αυτή την κουβέντα.

Σκεφτόμουν ωστόσο ότι κάτι τέτοιες γυναίκες, γυναίκες που ξοδεύουν αλόγιστα (και συνήθως τα χρήματα του εκάστοτε συντρόφου τους), γυναίκες που νοιάζονται περισσότερο για το περιτύλιγμα παρά για την ουσία του θέματος, που για τους γκόμενους τους χρησιμοποιούν υποκοριστικά του τύπου –άκης, -ούλης κτλ , συνοδευόμενα συνήθως από το επίθετο «ο κακόμοιρος» είναι ουσιαστικά οι «γυναίκες θρύλοι», οι μοιραίες...

Και εξηγούμαι:
Λέει ο λαϊκός καλλιτέχνης: «Μου’ φαγες όλα τα δαχτυλίδιααααα!!! Μ’εχεις και κοιμάαααμαι κοιμάααμαι στα σανίδιααααα!!!!».
Έχετε ακούσει εσείς κανένα τραγούδι που να λέει : «Σου’ δωσα όλα μου τα δαχτυλίδια, αλλά εσύ δεν τα δέχτηκες επειδή είναι πολύ ακριβό δώρο, και σκέφτηκα ότι είσαι εξαιρετικός άνθρωπος και σου αξίζει κάποιος καλύτερος και τελικά τα’ δωσα σε μια άλλη που δεν τη χάλαγαν και τώρα με τρέχει!»;; Δεν νομίζω..

Και συνεχίζω:

Όλα για σένα κούκλα μου

Παγιουμτζής&Τσιτσάνης (Τσιτσάνη)

Όσα βγάζω μου τα παίρνεις βρε τσαχπίνα

και τραβάς γραμμή να παίξεις στα καζίνα

που σε χάνω που σε βρίσκω στη ρουλέτα

και για γούστο βάζεις πόστα και τα ρέστα

Όλα για σένα κούκλα μου

να μου τα φας μπαμπέσα

Τι αξίζουν τα παλάτια και τα κάστρα

μπρος τα μάτια σου τσιγγάνα ξελογιάστρα

Κοσμικιά μου θες να γίνεις και μοντέρνα

Πρώτη πάντα να σε βλέπω στην ταβέρνα

Σαν αρχόντισσα ντυμένη βρε τσιγγάνα

ξελογιάζεις με τα μάτια σου τα πλάνα

Όλα για σένα κούκλα μου

να μου τα φας μπαμπέσα

Τι αξίζουν τα παλάτια και τα κάστρα

μπρος τα μάτια σου τσιγγάνα ξελογιάστρα

Στο παραπάνω παράδειγμα, η "μπαμπέσα" του τα τρώει με τις ευχές του!

Απ’ ό,τι καταλαβαίνετε λοιπόν, από τα ελάχιστα παραδείγματα που αναφέρω, οι γυναίκες που κυνηγάνε τα πλούτη και την καλοπέραση, είναι ουσιαστικά και οι γυναίκες που εμπνέουν τα μεγαλύτερα πάθη!
Εγώ, τώρα, σα blogaki, που δεν ανήκω στην συγκεκριμένη κατηγορία κι όπου δω μπατίρη τρέχω, θα έπρεπε κανονικά να σκυλιάζω και να κατηγορώ όλες αυτές τις κυρίες που «χαλάνε την πιάτσα, βγάζουν το όνομα όλων των γυναικών και νομίζουν όλοι ότι τους θέλουμε για να τους τα τρώμε και να τους τρέχουμε». Αλλά δεν το κάνω.
Γιατί στην τελική, το μόνο κακό που κάνουν, αυτές οι γυναίκες είναι να αγαπάνε τους εαυτούς τους περισσότερο από τους άλλους. Και όποιος αγαπάει τον εαυτό του πολύ τον προωθεί πολύ καλύτερα από κάτι μισοκακόμοιρα blogakia σαν του λόγου μου. Και καλά κάνει!

Και προς Θεού μη θεωρήσετε ότι λιγουριάζω μπότες φιρμάτες. Ο καταναλωτισμός δεν ήταν ποτέ το φόρτε μου, πόσο μάλλον να ξοδεύω απίστευτα ποσά σε μάρκες. Κάτι τέτοιο δεν μπορεί να το συλλάβει ο εγκέφαλός μου ούτε με τη λογική ούτε με τη φαντασία. Δεν το επιτρέπει και η κομμουνιστική εφηβεία μου και ακόμα περισσότερο η αξιοπρέπειά μου (αυτή τη ρημάδα μια ζωή θα την πληρώνω!)
Απλά το καταγράφω ως φαινόμενο…
Προς γνώση και συμμόρφωση όσων προλαβαίνουν να αλλάξουν!

Καλό μας Σαββατοκύριακο!