Homo Universalis

Ενώ όλος ο κόσμος, ο φυσιολογικός that is, τις Κυριακές αράζει και απολαμβάνει καφεδάκι, βολτίτσα, άντε και κάνα κοψιδάκι σε ειδυλλιακή χασαποταβέρνα στη Χασιά, για μένα, οι Κυριακές είναι οι μέρες που ΠΡΕΠΕΙ να προλάβω να κάνω αυτά που απολαμβάνω περισσότερο. Πόσο μάλλον όταν καταφέρνω τις Κυριακές να είμαι home alone, κάτι που συμβαίνει όλο και σπανιότερα τον τελευταίο καιρό…

Χτες λοιπόν, ήμουν μόνη στο σπίτι. Έτρεξα και πήρα εφημερίδες, τις άπλωσα ωραία ωραία στους καναπέδες του σαλονιού, έφτιαξα σαντουιτσάκι και ζεστή σοκολάτα και βούτηξα! Απελπισία…Πότε να προλάβω να διαβάσω όοοοολα αυτά που με ενδιαφέρουν; Αφιέρωσα γύρω στις 4 ώρες και μέχρι το απόγευμα είχα ζαλιστεί! Και πάλι δεν έμαθα ούτε τα μισά απ’ όσα ήθελα…

Σκέφτομαι ότι ένας άνθρωπος για να καταφέρει να πλησιάσει καν στον ορισμό του Homo Universalis δεν πρέπει παρά να κάθεται και να διαβάζει όλη την ημέρα. Είναι τόσα πολλά αυτά που συμβαίνουν καθημερινά στην πολιτική, την διπλωματία, τις επιστήμες και τις τέχνες. Είμαστε καταδικασμένοι στην ημιμάθεια ή ακόμα χειρότερο την άγνοια. Και με πιάνει αμόκ! Με στεναχωρεί που δεν ξέρω όλα όσα θα ήθελα να ξέρω, που δεν κατέχω τίποτα σε βάθος, που σε συζητήσεις αναλώνομαι σε γενικότητες που έχω ακούσει ή έχω διαβάσει κατά καιρούς, χωρίς όμως να μπορώ να τεκμηριώσω τις θέσεις μου.

Αυτό που με ενοχλεί όμως πιο πολύ είναι η ευκολία με την οποία οι περισσότεροι γύρω μου, σχεδόν όλοι, αποδέχονται την κατάσταση αυτή, που όταν τελειώνουν το σχολείο όπως όπως ενημερώνονται για ό,τι συμβαίνει στον κόσμο από τις ειδήσεις των μεγάλων καναλιών, δηλαδή δεν ενημερώνονται, δεν έχουν ιδέα για το τι συμβαίνει έξω από την γειτονιά τους, την πόλη τους ή στην καλύτερη περίπτωση την χώρα τους…Δεν μαθαίνουν τα γεγονότα, δεν κατανοούν την ιστορία της εποχής τους, δεν αντιλαμβάνονται τα νέα ρεύματα, δεν υποψιάζονται καν ότι υπάρχουν άνθρωποι με άλλες ιδέες, άλλους πολιτισμούς, άλλες νοοτροπίες.

Αγράμματοι, απαίδευτοι γεννιόμαστε και πεθαίνουμε!
Και δεν το υποψιαζόμαστε καν.

Μακάρι να μου άνοιγε κάποιος το κεφάλι και να έβαζε μέσα όλη τη σοφία του κόσμου. Και την ικανότητα να την διαχειριστώ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.