Δευτέρα, Νοεμβρίου 13, 2006

Homo Universalis


Ενώ όλος ο κόσμος, ο φυσιολογικός that is, τις Κυριακές αράζει και απολαμβάνει καφεδάκι, βολτίτσα, άντε και κάνα κοψιδάκι σε ειδυλλιακή χασαποταβέρνα στη Χασιά, για μένα, οι Κυριακές είναι οι μέρες που ΠΡΕΠΕΙ να προλάβω να κάνω αυτά που απολαμβάνω περισσότερο. Πόσο μάλλον όταν καταφέρνω τις Κυριακές να είμαι home alone, κάτι που συμβαίνει όλο και σπανιότερα τον τελευταίο καιρό…

Χτες λοιπόν, ήμουν μόνη στο σπίτι. Έτρεξα και πήρα εφημερίδες, τις άπλωσα ωραία ωραία στους καναπέδες του σαλονιού, έφτιαξα σαντουιτσάκι και ζεστή σοκολάτα και βούτηξα! Απελπισία…Πότε να προλάβω να διαβάσω όοοοολα αυτά που με ενδιαφέρουν; Αφιέρωσα γύρω στις 4 ώρες και μέχρι το απόγευμα είχα ζαλιστεί! Και πάλι δεν έμαθα ούτε τα μισά απ’ όσα ήθελα…

Σκέφτομαι ότι ένας άνθρωπος για να καταφέρει να πλησιάσει καν στον ορισμό του Homo Universalis δεν πρέπει παρά να κάθεται και να διαβάζει όλη την ημέρα. Είναι τόσα πολλά αυτά που συμβαίνουν καθημερινά στην πολιτική, την διπλωματία, τις επιστήμες και τις τέχνες. Είμαστε καταδικασμένοι στην ημιμάθεια ή ακόμα χειρότερο την άγνοια. Και με πιάνει αμόκ! Με στεναχωρεί που δεν ξέρω όλα όσα θα ήθελα να ξέρω, που δεν κατέχω τίποτα σε βάθος, που σε συζητήσεις αναλώνομαι σε γενικότητες που έχω ακούσει ή έχω διαβάσει κατά καιρούς, χωρίς όμως να μπορώ να τεκμηριώσω τις θέσεις μου.

Αυτό που με ενοχλεί όμως πιο πολύ είναι η ευκολία με την οποία οι περισσότεροι γύρω μου, σχεδόν όλοι, αποδέχονται την κατάσταση αυτή, που όταν τελειώνουν το σχολείο όπως όπως ενημερώνονται για ό,τι συμβαίνει στον κόσμο από τις ειδήσεις των μεγάλων καναλιών, δηλαδή δεν ενημερώνονται, δεν έχουν ιδέα για το τι συμβαίνει έξω από την γειτονιά τους, την πόλη τους ή στην καλύτερη περίπτωση την χώρα τους…Δεν μαθαίνουν τα γεγονότα, δεν κατανοούν την ιστορία της εποχής τους, δεν αντιλαμβάνονται τα νέα ρεύματα, δεν υποψιάζονται καν ότι υπάρχουν άνθρωποι με άλλες ιδέες, άλλους πολιτισμούς, άλλες νοοτροπίες.

Αγράμματοι, απαίδευτοι γεννιόμαστε και πεθαίνουμε!
Και δεν το υποψιαζόμαστε καν.

Μακάρι να μου άνοιγε κάποιος το κεφάλι και να έβαζε μέσα όλη τη σοφία του κόσμου. Και την ικανότητα να την διαχειριστώ με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

buzz it!

5 σχόλια:

kyriayf είπε...

συμμερίζομαι τον πόνο σου για τον "αναγεννησιακό άνθρωπο", δηλαδή γιατί και μεις δε μπορούμε να μαθαίνουμε και να μαθαίνουμε!!! αφού δεν προλαβαίνουμε; Δια μαγείας δε γίνεται αλλά "κόβουμε" και "κόβουμε" και στις εκπτώσεις συναντάμε τη "μαγκιά" του κάθε "φωστήρα" που αναμασάει τσιτάτα... και πάει να μας τη βγει! αγώνας μακρύς και δύσκολος- καλή δύναμη!

jul είπε...

Και για μένα η Κυριακή είναι αυτό που περιγράφεις...ηρεμία, καφεδάκι και εφημερίδα...ΑΛΛΑ ας ειναι καλά οι γονεις μου που πρεπει να τους επισκέπτομαι...για να τρώμε ολοι μαζί...

Blogaki είπε...

Είναι παρηγοριά να ξερεις ότι υπάρχουν κι άλλοι που προσπαθούν! Κι ας μένουμε όλοι μαζί στην προσπάθεια..Δεν πειράζει!
Τουλάχιστον κάτι θα μάθουμε κι απ'αυτό.

Orestis511 είπε...

Δυστυχώς πειράζει....!!!!Προσωπικά εδώ και πολύ καιρό προσπαθώ να επιλέξω ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος για να συνεχίσω την ζωή μου!Να μην ενδιαφέρομαι για θέματα που έχουν να κάνουν με την εύρεση απάντησης σε αιώνια φιλοσοφικά και όχι μόνο ζητήματα και απλά να ασχολούμε με το πως θα περάσει η μέρα μου πιο ευχάριστα και πιο ξεκούραστα ή να χρησημοποιήσω όλη μου την ενέργεια προσπαθώντας να ανακαλύψω την 'αλήθεια'??Φυσικά από την στιγμή που μπαίνω στον κόπο να αναρωτηθώ(μιας και οι περισσότεροι δν αντιλαμβάνονται καν οτι υπάρχει εναλλακτική επιλογή)ποιός τρόπος είναι καλύτερος,καταλαβαίνετε οτι κλίνω προς τον 2ο.....Και σε αυτό το σημείο τίθεται το ερώτημα που με προβληματίζει περισσότερο απο κάθε άλλο αυτή την περίοδο.Ποιος ο λόγος να συνεχίσουμε να προσπαθούμε καθημερινά να τα μάθουμε όλα εαν το μόνο που μπορούμε να καταφέρουμε και να ελπίσουμε είναι η ημιμάθεια?Ποτέ δν θα φτάσουμε στο σημείο που με σιγουριά και χώρις καμία αμφιβολία θα μπορέσουμε να προφέρουμε την λέξη 'γνωρίζω' απογοητεύοντας καθημερινά τους εαυτούς μας....Δν λέω μπορεί να μην οδηγηθούμε ποτέ στην ολοκληρωτική γνώση των πραγμάτων αλλά σίγουρα θα είμαστε σε καλύτερη θέση από αυτούς που δν το 'ψάχνουν' ούτε στο ελάχιστο και σπαταλούν τον ελεύθερό τους χρόνο στην καφετέρια ή μπροστά από ένα pc ανεβάζοντας photo στο facebook. Αυτοί όμως είναι ευτυχισμένοι μιας και ο κόσμος που έχουν δημιουργήσει και στον οποίο ζουν είναι πολύ πιο απλός από τον δικό μας και δν απαιτεί περισσότερες από τις συμβατικές γνώσεις(πως θα βγάλουν λεφτά,πως θα κουτσομπολέψουν,πως θα ικανοποιήσουν τον εγωισμό τους)....Συμπέρασμα,και εμείς που έχουμε κάποιες πνευματικές ανησυχίες αλλά και όσοι δν έχουν δν μπορούμε να δώσουμε απαντήσεις σε ερωτήματα που προβληματίζουν το ανθρώπινο είδος εδώ και χιλιάδες χρόνια με την διαφορά ότι εμείς ζούμε μέσα στην απογοήτευση ενώ αυτούς δν τους νοιάζει!!!Αφού το αποτέλεσμα είναι το ίδιο και για τις 2 περιπτώσεις γιατί να μην διαλέξουμε τον πιο εύκολο δρόμο???

Ανώνυμος είπε...

http://www.wisdompage.com