Let's do some gardening..

Επειδή οι Παρασκευές είναι και θα είναι για πάντα οι αγαπημένες μου μέρες, ήγουν τουτέστιν, δεν συζητάμε πράγματα και καταστάσεις που προβληματίζουν και στεναχωρούν, και δεδομένου ότι αν κάτσω να σας εξιστορήσω τις, ανείπωτης βλακείας, ενέργειές μου, ούτε τα χέρια της Θεάς Κάλι δεν θα σας φτάσουν για να ρίχνετε μούτζες ρυθμικά, είπα να βάλω στο blogaki μου ένα πολύ πολύ γλυκό τραγουδάκι του Βαγγέλη Γερμανού που μου’χει κολλήσει από το πρωί και να σας ευχηθώ μ’αυτό Καλό Σαββατοκύριακο!

Θα 'θελα να θα 'θελα να 'μουν κηπουρός

σ' ένα κοραλλένιο κήπο στο βυθό

γερο-πουρός θαυματοποιός

με τα στοιχειά της νύχτας να μεθώ

Θα 'θελα να θα 'θελα να 'μουν παπουτσής

το χρόνο να μετρώ με το σφυρί

το γυάλινο γοβάκι της

να κρύψω και κανείς να μην το βρει

Βάλε βήμα κι έμπα στο χορό

γέλα και συ αγαπούλα χρυσή

βάλε βήμα κι έμπα στο χορό

το δάκρυ σου είναι το δικό μου αθάνατο νερό

Θα 'θελα να θα 'θελα να 'μουν κυνηγός

χαμένος σ' ένα δάσος μαγικό

σαν τον Ορφέα το μουσικό

από τις μάγισσες να φαγωθώ

Μ' αφού δεν είμαι κηπουρός

ας ήμουν της αγάπης μας φρουρός

Μ' αφού δεν είμαι κυνηγός

ας ήμουν στην ποδιά σου ναυαγός

Βάλε βήμα κι έμπα στο χορό

γέλα και συ αγαπούλα χρυσή

βάλε βήμα κι έμπα στο χορό

το δάκρυ σου είναι το δικό μου αθάνατο νερό