Τρίτη, Νοεμβρίου 28, 2006

Make up your mind, will you!!!

Όταν κλαις λέει στον ύπνο σου, είναι καλό!
Όταν, ωστόσο, βλέπεις στον ύπνο σου ότι έχεις βρεθεί με μια παλιά γνωστή και της λες όλα όσα σε προβληματίζουν τον τελευταίο καιρό και γι’ αυτό κλαις με μαύρο δάκρυ, τότε δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν:
Ή είσαι υπερβολική και σου φαίνονται όλα βουνό ή κάτι όντως δεν κάνεις καλά.

Θα προτιμούσα το πρώτο αλλά υποψιάζομαι ότι είναι το δεύτερο.

Τους τελευταίους δύο μήνες αναβάλω συνεχώς την οποιαδήποτε λήψη απόφασης.
Από το που θα πάω να μείνω, μέχρι το πότε θα αξιωθώ επιτέλους να πάω στη γυναικολόγο μου και αν θα ξεκινήσω yoga ή θα σουρτουκεύω ασκόπως κάθε απόγευμα που μου είναι και πιο εύκολα και σίγουρα δεν πιάνεσαι κιόλας.
Από τότε που γύρισα από διακοπές (το μεγαλύτερό μου λάθος..) έχω μπει σε μια φάση αναμονής, η οποία διακόπτεται από εξάρσεις ενεργητικής αναζήτησης σπιτιού, τις οποίες ακολουθεί η πικρή διαπίστωση του ότι «ποτέ δεν θα βρω αυτό που ψάχνω» , με δυνατές παρεμβολές της ελαφρώς ειρωνικής σκέψης «Πολύ λογικό να αποφασίσεις να χαλάς όλο σου το μισθό και μάλιστα σε σημείο να μη σου φτάνουν κιόλας χωρίς ουσιαστικά να κάνεις κάτι καλό για τον εαυτό σου γιατί τα λεφτά για νοίκι είναι πεταμένα λεφτά ενώ αντίθετα θα έπρεπε να σκέφτεσαι το μέλλον σου που θα πας 35 χρονών και δεν θα έχεις τίποτα δικό σου!!!» (αυτή την συγκεκριμένη σκέψη την ακούω συνήθως με τη φωνή της μαμάς μου..).

Έρχομαι λοιπόν και μπουρδουκλώνομαι εντελώς και κάθομαι σα χάνος να κοιτάω το ταβάνι και να βλέπω τις μέρες μου να φεύγουν, τίποτα να μην αλλάζει και τη διάθεσή μου να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο.

Σας βρίσκεται καμιά ουσία για τέτοιες καταστάσεις;; Δυνατή αν γίνεται…

buzz it!

9 σχόλια:

kotosalata είπε...

Άμα βρεις άκρη πες μου και μένα!!
Ειδικά αυτό με το σπίτι, τις οικονομίες και τη γυμναστική μου χτυπάει πολλά καμπανάκια!!
Βρίσκομαι στην ίδια κατάσταση εδώ και κάτι μήνες...

evaki είπε...

Λοιπόν...ξεκίνα με τη γυναικολόγο, στόχος να έχεις πάει μέχρι το τέλος της εβδομάδας (και ΔΕΝ θέλω δικαιολογίες! :-p). Μόλις φέρεις σε πέρας αυτή την πρώτη αποστολή, θα ακολουθήσουν οδηγίες για τα υπόλοιπα :-p

Εντωμεταξύ, πες πού ψάχνεις διαμέρισμα (Ν.Ψυχικό μας κάνει ας πούμε;), πόσο μεγάλο και πόσο ενοίκιο max να σε έχουμε υπόψη μας...:-)

Και κουράγιο κούκλα, πάρτα ένα ένα με τη σειρά για να βγάλεις άκρη αφού όλα μαζί δε γίνεται στην παρούσα φάση.

Φιλάκια :-)

snikolas είπε...

Είναι μέχρι να κάνεις την αρχή. Αρχίζεις από την yoga που είναι φαντάζομαι εύκολο να πας να γραφτείς στο γυμναστήριο η αρχίζεις απο γυναικολόγο,και μετά σιγά σιγά και τα άλλα. Το βουνό θα γίνει βουναλάκι, λόφος κτλ. Απλά πρέπει να κάνεις την αρχή.

Blogaki είπε...

Φίλοι μου! Είμαι σε καλό δρόμο!
Την Πέμπτη έχω yoga και την επόμενη Δευτέρα απαίσιο γιατρούλη..(evaki προσπάθησα για αυτή την εβδομάδα αλλά δεν!)
Όσο για σπίτι, μου'ρθε φλασιά κι έχω αρχίσει και ψάχνω στεγαστικά δάνεια...Δεν είναι τίποτα..Μέχρι αύριο θα μου περάσει.
@Kotosalata, κάνε ό,τι κάνω!!!
@evaki. Να με έχετε υπόψη σας για ενοίκιο € 400 max και σιγά μη βρεις τέτοιο πράγμα στο Ψυχικό!!!
@Snikola, σε βρίσκω ιδιαίτερα αισιόδοξο...κάτσε λίγο στην παρέα μας και θα δεις τι σημαίνει "αναποφάσιστο blogaki"!!!

jul είπε...

Χα! αυτη την αναβλιτικότητα για τον γιατρό την είχα και εγω...μέχρι που με ξέχεσαι η κολλητή μου και έκλεισα για Πέμπτη...μα όλες τα μνια μας θα δείξουμε??????????
Οσο για την προτασούλα της μάνας μυο και εγώ την ακουγα συνέχεια...μέχρι που βαρέθηκε να την λέει...
Παω στοίχημα οτι εκει στο μαιευτήριο δίνουν κασσέτα - δβδ για το τι πρεπει να λενε οι μανες σε κάθε περίσταση...ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ....ΟΛΕΣ ΤΑ ΙΔΙΑ!!!!

Blogaki είπε...

@julia
Το χειρότερο είναι ότι κι εμείς τα ίδια και χειρότερα θα λέμε στα παιδάκια μας...!
Φτου και πάλι φτου!!!

Georgia είπε...

Αναβλητικότητα+αναποφασιστικότητα+λοιπά χαριτωμένα= Ο αγαπημένος μας Ιχθύς!! Blogaki μου, δεν είσαι η μόνη!!! Κι εγώ έτσι και χειρότερα! Αλλά δοκίμασε αυτό που κάνω: Τις ώρες που σε πιάνει κάτι σαν κρίση ενεργητικότητας (από που προέρχεται δεν ξέρω ακόμη!) εκμεταλλεύσου τις στο έπακρο! (κοινώς πίεσε τον εαυτό σου!!) Έλα να τρέχουμε τώρα!! Τρέχουμε λέμε! Φιλάκια!

Blogaki είπε...

@georgia
Τρέχουμε τρέχουμε, όποτε μπορούμε!!!
Και για να έχουμε καλό ερώτημα...
Που έχεις χαθεί εσύ;;;;

Georgia είπε...

Βlogaki άστα! Τρέχω και δε φτάνω! Γι'αυτό σου λέω, όποτε μας πιάνει αυτό το κύμα ενέργειας και μας σηκώνει δεν είναι να το αφήνουμε ανεκμετάλλευτο!! I'll be back soon! Εξαντλημένη ίσως αλλά και ανανεωμένη ελπίζω! (ακούς Θεούλη μου???)