Τετάρτη, Ιανουαρίου 17, 2007

Ο θαυμαστός κόσμος των κοριτσιών...

Παράπονο το έχουν και οι δυο τους. Ποτέ μα ποτέ δεν κάνω τη σωστή ερώτηση. Όσο κι αν είναι έτοιμη, στρωμένη η συζήτηση και το λαβράκι σου κλείνει το μάτι φωνάζοντας «φτου και βγαίνω», κάποια βλακεία θα πω και θα χαθεί η ροή της κουβέντας. Για παράδειγμα, σου λέει η μια κολλητή με βλέμμα όλο νόημα: «Θα πάω εκεί το Σάββατο το βράδυ!» και περιμένει την λογική ερώτηση «Με ποιον θα πας;». Αμ δε! Η δική μου η ερώτηση είναι, «Α! Καλά! Θέλεις το απόγευμα να πάμε για καφεδάκι;;». Έχοντας ως υπόθεση εργασίας το ότι «αν κάποιος θέλει να σου πει κάτι θα σ’ το πει οπότε μη ρωτάς» καταφέρνω πάντοτε και να τις εκνευρίζω και να μαθαίνω πάντοτε τελευταία τα juicy news της μικρής μας παρέας.

Τέλος πάντων, το παίρνουν απόφαση ότι εγώ από μόνη μου ποτέ δεν θα καταφέρω να εκμαιεύσω τις πληροφορίες, διαπίστωση που συνοδεύεται από τη φράση «Κάτσε να στα πω γιατί εσύ είσαι χαζή και θα ξημερωθούμε» και αρχίζουν να εξιστορούν τα γεγονότα από μόνες τους. (αυτό που οι γυναίκες θέλουν να τις ρωτάς όλες τις λεπτομέρειες αντί να κάτσουν να σου τα πουν να τελειώνουμε, δεν θα το καταλάβω ποτέ!!!)
Και σε αυτή την περίπτωση πρόβλημα…γιατί αν στην κουβέντα αναφερθούν περισσότερα από δύο ονόματα, την έχασα τη μπάλα… Διηγήσεις τύπου «Αυτός! Τον θυμάσαι ρε! Που τα είχε μ’ αυτή την ξινή, που τους είχα συναντήσει στα γενέθλια του άλλου που με είχε συνοδέψει ο τάδε!! Καλά χαζή είσαι;; (Να΄το πάλι!!)» Εκεί κάπου εξανίσταμαι και λέω «Ναι! Αυτός ο κάποιος τέλος πάντων! Τι;;;;» «Τίποτα! Με πήρε τηλέφωνο να μου ζητήσει το email της τάδε…» Ενδιαφέρον…
Γενικά οι φίλες μου θεωρούν ότι καταρχάς οφείλω να θυμάμαι τα ονόματα όλων των γνωστών και φίλων τους, καθώς και τα ονόματα του οικογενειακού και φιλικού κύκλου αυτών, ενώ παράλληλα να γνωρίζω και τις κάθε είδους μπαγαποντιές τους (ποιος κεράτωσε ποια, πόσους έχει αρπάξει η τάδε κτλ) αλλά να κρύβω ότι τα ξέρω όταν βρίσκεται μπροστά ο ένας ή ο άλλος ενδιαφερόμενος…Μπέρδεμα σκέτο δηλαδή.

Επίσης ελάττωμα μου θεωρείται η παντελής έλλειψη «στυλιστικών προβληματισμών».Είναι μια διαδικασία την οποία βρίσκω ιδιαίτερα χαριτωμένη αλλά στην οποία δεν μπορώ να συμμετάσχω. Δίνω παράδειγμα.
Εγώ και η Χ.έχουμε βρεθεί για dvd night στο σπίτι μου ενώ η τρίτη της παρέας ετοιμάζεται για «έξοδο θανάτου» (ορίζεται ως η έξοδος στην οποία θα συναντήσεις πρώην, νυν και πιθανότατα μελλοντικούς γκόμενους, μετά των συνοδών τους και γενικά κατάσταση στην οποία παίζει πολύ Θέμα). Τα τηλέφωνα έχουν πάρει φωτιά και παρακολουθώ εγώ τη Χ.που μιλάει με την ενδιαφερόμενη:
«Έλα! Έτοιμη είσαι;; Τι φόρεσες; Ποιο; Δεν το θυμάμαι…Α! Με τι παπούτσια; Δεν πιστεύω να έβαλες ξώφτερνο; Α!Ωραία! Και η μπλούζα;;Ααααα…Μμμμ…Δεν είναι κακό…Ναι..Να σου πω!! Να τα βγάλεις τα βραχιόλια!! Σε θέλω λιτή!!!» Είμαι κι εγώ από δίπλα και τραβάω το μανίκι της Χ.και της λέω «Θέλω κι εγώ να της μιλήσω». «Σταμάτα μωρέ;; Τι θες να της πεις πια;;; Όλα τα ρώτησα!» «Πως αισθάνεσαι;;;» της φωνάζω στο τηλέφωνο!! «Είναι ούφο ρε γαμώτο!! Πως αισθάνεται ρωτάει!!» Βλέπω ότι δεν θα βγάλω άκρη και της παίρνω το τηλέφωνο από τα χέρια. «Έλα!! Πως είσαι;; Έχεις αγωνία;;;» «Πως θες να’μαι;;; Σκατά!!» Να’το!!! σκέφτομαι κι εγώ, ορίστε που η μικρή μου φίλη ήθελε ψυχολογική υποστήριξη και όχι στυλιστικές επεμβάσεις!!! «Γιατί καλή μου είσαι σκατά;;» «Πώς να μην είμαι;;; ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΧΑΛΙΑ!!!!» Το ακούει αυτό η Χ., μου αρπάζει το τηλέφωνο από το χέρι και απομακρύνεται για να εμψυχώσει την παθούσα με το χάλια μαλλί…

(Για να εξηγούμαι, εγώ, όταν έχω να βγω πηγαίνω κατευθείαν στη Χ.να με ντύσει και να με σουλουπώσει χωρίς πολλές κουβέντες!!!!)
Φαίνεται ότι υπάρχουν ειδικές γυναικείες δεξιότητες τις οποίες δεν έχω αναπτύξει σωστά. Λίγο που ήμουν αγοροκόριτσο λόγω του αδερφού μου, λίγο το ότι δεν επιτρεπόντουσαν τα κουτσομπολιά στο σπίτι μου, λίγο το ότι δεν με νοιάζει καθόλου τι κάνει ο ένας και ο άλλος και μου φαίνεται σχεδόν απίθανο να ασχολείται κάποιος μαζί μου, αυτό που μένει είναι το εξής : «Τελικά είσαι πολύ χαζή ρε παιδί μου!!!»
Τι να πεις;;;

buzz it!

24 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

εξοδος θανάτου , μου άρεσε πάρα πολύ αυτό.
Σε κάποια φάση πρόσφατα
μου έτυχε και εμένα αλλα το χαρακτήρισα αποστολή αυτοκτονίας και δεν πήγα καν.
Ηταν και στο γηπεδό μου και δεν θα γούσταρα τέτοια πανωλεθρία.
Μπορώ να αναδημοσιεύσω μέρος του ποστ στο μπλόγκι μου ?

Blogaki είπε...

Έχω την υποψία ότι ό,τι αναδημοσιεύσεις θα χρησιμοποιηθεί εναντίον μου...Είμαι όμως χρυσός άνθρωπος και θα σου το επιτρέψω!

Marina είπε...

Φώς φανάρι ότι εσύ δεν είσαι σαν και αυτές τις κοτούλες. Υπάρχουν λογιών-λογιών κορίτσια που δεν ασχολούνται όλα με τα ρούχα και τα κουτσομπολιά..
Μήπως έψαχνες για παρέες που τις καταλαβαίνεις και νοιώθεις και καλά?

Blogaki είπε...

@marina
Επ!!Ελα να μιλάμε λίγο όμορφα για τις φιλενάδες μου!!
Το κείμενο είναι χιουμοριστικό και σε καμία περίπτωση δεν χαρακτηρίζει τις φίλες μου!
Μην μπερδευόμαστε!!!!
Αλλωστε και τα κουτσομπολιά και τα ρούχα μέσα στη ζωή είναι και δεν με ενοχλούν καθόλου!!

pietà είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
jul είπε...

AXAXAXAXA
έρηξα το γελιο της ζωής μου!
Πραγματικά! Αν και εγω γενικά θυμάμαι τα πάντα...και τρελές λεπτομέριες που μερικοί τις ξεχνούν, θα συμφωνησω μαζί σου για τα ρουχα κτλ....
Οσο μου αρεσουν αυτα τα χαριτωμενα...δεν μπορω να τα κανω για τον εαυτο μου...:):)

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
pietà είπε...

Εγώ δεν μπορώ να εκφέρω άποψη περί του θέματος, γιατί πέφτει λογοκρισία και δεν κάνει...
Έτσι είναι αυτά!

Blogaki είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Blogaki είπε...

@pieta
Δεν λογοκρίνω, απλά δεν θέλω να μου το κάνετε ρίνγκ εδώ μέσα!!!

proserpina είπε...

Χεχε, πολύ γέλιο αυτές οι καταστάσεις! Κι εγώ έτσι τους κάνω "Α, ναι, ε; Μάιστα" και τις αφήνω να βράσουν στο ζουμί τους! Το βλέπεις ρε παιδί μου, θέλουν να στο πουν! Ε, επειδή είμαι πονόψυχο άτομο (lol) στο τέλος τους λέω "Άντε, πες το γιατί θα σκάσεις!" (είναι παρόμοια περίπτωση με το "Πωω πω, έχω παχύνει!" - για τόλμα να τους πεις "Ναι ρε συ, θέλω απο καιρό να στο πω")

Blogaki είπε...

@julia & proserpina
Έχουν γέλιο αυτές οι φιλενάδες. Όπως λένε κι οι δικές μου "είναι το αλατοπίπερο της ζωής μου".
Κι ας μου θυμώνουν μερικές φορές που δεν μπορώ να τις παρακολουθήσω..

bicoutti είπε...

@blogaki
"...μου φαίνεται σχεδόν απίθανο να ασχολείται κάποιος μαζί μου"

Κι όμως blogaki! κοίτα εδώ το πλήθος που στριμώχνεται στην blogo-ουρά για να σε διαβάσει...

Blogaki είπε...

@bicoutti
Δεν το είχα σκεφτεί έτσι...καλή φάση!!!
(Καλέ τι ωραίο όνομα είναι αυτό που έχεις;; )

Spyros είπε...

Katarxas na symfwnhsw oti to bicoutti einai super onoma..ahahaha!

Gia to post ena exw na pw: BRAVO.

Katalavainw oti to keimeno einai grammeno me humor alla an to genikeysw ligo, gnwmh mou einai oti h pleiopsifia twn gynaikwn asxoleitai me tetoia themata pou anafereis kai den katalavainoun kiolas oti den endiaferei kanenan allon para mono aytes.

Georgia είπε...

Τι συμβαίνει 9 στις 10: Εκεί που πάω να ρωτήσω την "ετοιμοθάνατη" από το άγχος φίλη "Πώς νιώθεις που θα πας σε έξοδο θανάτου?" και είμαι έτοιμη να δώσω την αμέριστη ψυχολογική μου υποστήριξη, ξαφνικά βρίσκομαι να κρατάω μπλούζες, παντελόνια και φούστες και να προσπαθώ να τα ταιριάξω (και ο Θεός βοηθός!) για την ενδιαφερόμενη, καθώς εκείνη βρίσκεται στα πρόθυρα νευρικής κρίσης! Μετά από πολλές απόπειρες κατάλαβα ότι είναι προτιμότερο να πεις "Το μοβ γλυκιά μου δεν πάει με το αυτοκίνητό του" (ντόινγκ!)παρά "Μην αγχώνεσαι βρε κουτό, λες και δεν έχεις ξαναβγεί ραντεβού!" Και μετά φταίνε οι άλλοι που μας λένε κουλές....Άβυσσος! ;)

snikolas είπε...

Μια από τα ίδια! Πάντα τελευταίος και καταϊδρωμένος μαθαίνω τα πικάντικα νέα!

Blogaki είπε...

@spyros
Βρε Σπύρο!Μη γενικεύεις!! Άλλωστε, αν η πλειοψηφία των γυναικών δεν ασχολιόταν μ'αυτά, τότε στο δρόμο αντί για όμορφες παρουσίες θα βλέπατε ασουλούπωτα πλάσματα. Όσο για το κουτσομπολιό, εντάξει, κι εγώ δεν το συμπαθώ πολύ αλλά έχει και την πλάκα του. Ασε που οι μεγαλύτερες κουτσομπόλες είναι οι άντρες!!!
@georgia
Μια ζωή ομοιοπαθούσα είσαι εσύ μικρή μου!!
@snikolas
Το καλό είναι ότι τα μαθαίνουμε όλα μαζί και με όλες τις ενδιάμεσες εξελίξεις (για να μη μας τρώει και η αγωνία βρε!!)

Georgia είπε...

Μήπως πρέπει να το κοιτάξω αυτό το σύνδρομο blogaki μου???

Blogaki είπε...

@georgia
Όχι παιδί μου! Θα ζήσεις, μην ανησυχείς!! Αφού τα έχουμε πει : δ"Αδερφή Ψυχή!"

suigenerisav είπε...

a 'brave' female world, indeed..

Ανώνυμος είπε...

Μπράβο δ. Μπλογκάκη!

Και τώρα λύσε μας δύο απορίες, αφού πλέον έχεις την αναγνώριση όλων μας:

1) Πώς κάνεις να "ρέει" το κείμενο δίπλα από την ένθετη φωτογραφία και

2) πώς χρησιμοποποιείς χρώμα στο κείμενο;

Θα σου είμαι ευγνώμων εάν μου λύσεις τις απορίες.. αλλά και αν δεν μπορέσεις θα συνεχίσεις να έχεις την αναγνώρισή μου.

Φιλιά

Blogaki είπε...

@Σε σένα που ψάχνεις!
Για να δω αν κατάλαβα καλά τις απορίες σου και με δεδομένο ότι είσαι στο blogspot γιατί από wordpress δεν ξέρω τίποτα.
1) Γράψε πρώτα το κείμενο. Κάνε upload photo με layout left. Το κείμενο σου θα κατέβει λίγο. Κάνε backspace μέχρι να έρθει στα ίσα του, δίπλα στη photo κι αν θες πάτα justify full για να φαίνεται πιο όμορφο.
2) Αφού τελειώσεις με όλα αυτά, επιλέγεις τις προτάσεις που θες να χρωματίσεις και διαλέγεις το χρώμα που θες από το κουμπάκι Text colour (αυτό με το Τ και την παλέτα δίπλα!).
Πρώτη φορά μου ζητάνε συμβουλές!!!
Καλή επιτυχία!