Τρίτη, Μαρτίου 06, 2007

Άντε, αργείς;;;

Πως λέγεται αυτή η κατάσταση που όλο περιμένεις;
Περιμένεις κάτι καλύτερο από τη δουλειά κι όλο αργεί, περιμένεις τον άντρα που δεν έρχεται ή έρχεται κάποιος που εσύ δεν θέλεις, περιμένεις να βρεις το σπίτι των ονείρων σου που τελευταία στιγμή το παίρνει κάποιος άλλος, περιμένεις να γίνει κάτι συνταρακτικό τέλος πάντων.
Μια φάση αναμονής δεν προσφέρεται για μεγάλες συγκινήσεις. Δεν είμαι ούτε ευτυχισμένη, ούτε δυστυχισμένη.

Με λένε blogaki και είμαι καλά! Δεν έχω λόγο να μην είμαι, αυτό μου θυμίζω κάθε φορά που τείνω στη στεναχώρια.
Κι όλο περιμένω. Το τυχαίο γεγονός που θα τ’ αλλάξει όλα.

Σ’ αυτή τη φάση της αναμονής που βρίσκομαι λοιπόν, επιστρέφω ξανά και ξανά στην τελευταία φορά που ήμουν πραγματικά ευτυχισμένη.
Το καλοκαίρι που μας πέρασε. Έχω
ξαναμιλήσει γι’ αυτό το καλοκαίρι αλλά τότε σημασία δεν μου δίνατε!

Ένα καλοκαίρι που είχε ξεκινήσει μ’ έναν χωρισμό και τους χειρότερους οιωνούς.
Απελπισία! Οι φιλενάδες κλεισμένες κι εγώ στον αέρα.
Παίρνω ένα φιλαράκο, πρόσφατα χωρισμένος κι αυτός, έλα από ’δω να δούμε που θα πάμε το καλοκαίρι, έρχεται, μου την πέφτει στα καλά καθούμενα, πρόβλημα γιατί τσίγκινο βρακάκι εγώ στις διακοπές δεν φοράω, άρα άκυρο.
Φτού και πάλι φτου!
Παίρνω άλλο φιλαράκο, ευτυχώς μ’ αυτόν το’ χουμε ξεκαθαρίσει προ πολλού το θέμα (είμαι κι ακαταμάχητη η άτιμη!!), που θα πάμε, που θα πάμε, πάμε στην Ανάφη…

Ανάφη λοιπόν (με μια μικρή στάση στην Πάρο, στην οποία δεν θέλω να αναφερθώ).
Για όσους δεν ξέρουν, απέναντι από τη Σαντορίνη, άγονη γραμμή.

Σ’ αυτό το νησάκι, το ξερό, το ξεχασμένο απ’ το Θεό και ευτυχώς κι απ’ τους ανθρώπους, γνώρισα την καλύτερα παρέα που θα περίμενα ποτέ.
Ένα τυχαίο γεγονός, μια αιώρα που στήθηκε κατά λάθος στη μεριά τους και γνωριστήκαμε.
Διακοπές πραγματικές, μόνο πετσέτα και μαγιώ, σκηνή και φωτιά στην παραλία, κρασί και κιθάρες, συζητήσεις μεθυσμένες και φιλοσοφία δημοτικού, χαβαλές και μόνο.
Τίποτα δεν χρειαζόταν να κάνεις για να γίνεις αποδεκτός. Τα λεφτά, το «επίπεδο», τα ρούχα, τίποτα από αυτά τα καθημερινά, τα Αθηναϊκά δεν είχε σημασία.

Αυτό που θυμάμαι πιο πολύ είναι το τελευταίο μας βράδυ στο νησί.

Έχουμε ξεστήσει τις σκηνές, τα πράγματα έχουν κατέβει στο λιμάνι και ξεκινάμε για ένα ταβερνάκι στο Κλεισίδι για το αποχαιρετιστήριο δείπνο.
Κρασί, πολύ κρασί, κι ο χορός ξεκινάει. Οι γυναίκες από τα διπλανά τραπέζια μας κοιτάνε με μισό μάτι, οι άντρες τους με γουρλωμένα μάτια.
Ορμάμε και τις σηκώνουμε, κι αυτές και τους άντρες τους.
Η κυρά Ευδοκία η ταβερνιάρισσα γελάει σαν παιδί.
Όλο το μαγαζί στο πόδι. Ανοίγει μια σαμπάνια που σκονιζόταν καμιά δεκαπενταριά χρόνια σ’ ένα ράφι.

Δεν θυμάμαι πως φύγαμε από την ταβέρνα.
Θυμάμαι να φτάνω και να σωριάζομαι στην πετσέτα μου δίπλα στη φωτιά.
Κι όπως έχω ξαπλώσει, ακούω φωνές από τ’ αριστερά μου. Τρεις από μας έχουν μπει στη θάλασσα.
Σηκώνομαι μηχανικά, κι αρχίζω να κατευθύνομαι προς το μέρος τους.
«Ωχ ωχ!» έρχεται η Κοντοχρύσα.»
«Ευθεία πάρ’ το! Κοίτα πως πηγαίνει!!»
Παραπατώντας και διαγράφοντας οχτάρια στην παραλία, αρχίζω να βγάζω τα ρούχα μου.
«Όλα βγάλ’τα! Όλα!»
Φτάνω κοντά τους, τους γελάω και βουτάω.

Άκουσα τις φωνές τους σαν μέσα από φίλτρο… «Το μαλάκα! Βούτηξε..»
Πιο δυνατά άκουσα τη δική μου φωνή μέσα στο κεφάλι μου «Έχεις κάνει μεγάλη βλακεία!!!Βγες έξω! Θα πνιγείς!»

Βγήκα στην επιφάνεια και πήρα μια ανάσα.
Μ’ αυτή την ανάσα θα έβγαζα όλο το χειμώνα που θα ακολουθούσε.
Πήγα και ξάπλωσα πάλι στην πετσέτα μου χαμογελώντας.
Το τελευταίο πράγμα που είδα ήταν ένα τσιγάρο να περνάει πάνω από το κεφάλι μου.
«Θέλεις;» με ρώτησε ο Π..
«Άσ’την, ξεράθηκε» απάντησε κάποιος.
Κι ήμουν ευτυχισμένη.



Θα ξανάρθει η ευτυχία στο δρόμο μου!
Δεν θα ξανάρθει η άτιμη;;!!!: )
Την περιμένω!

buzz it!

25 σχόλια:

GouRouni είπε...

Το γράφεις ήδη... εκεί που δεν το περιμένεις ανακαλύπτεις την ευτυχία...

Κάθε μέρα της ζωής μας, υπάρχουν κρυμμένες εκπλήξεις.. που απλά περιμένουν να τις ανακαλύψουμε...

Γκρινιάρης είπε...

Καθισμένος σε ένα γραφείο, με κάτι βιβλία πιο δίπλα, κατάφερες όμως να με ταξιδέψεις μακριά! Thanks!

Και όπως λέει ένα τραγούδι..
Η ευτυχία είν' αυτό που περιμένουμε να 'ρθει!

(σωστά, ή τον ξέσκισα τον στίχο;)

Ταιριάζει γάντι, δε νομίζεις;

Βέβαια εγώ διαφωνώ σφόδρα με το νόημα του στίχου, αλλά δεν αρχίζω, γιατί θα γράψω σεντόνι πάλι! ;)

jul είπε...

Κουκλιτσα η ευτυχία ειναι που ζούμε και που είμαστε καλά. Να χαίρεσαι την κάθε στιγμή γιατι ειναι μοναδική, ακόμα καιόταν νομίζεις οτι ολα πανε στραβα...ακόμα και τώρα που περιμένεις αν και ποτε θα βρεις σπίτι, πότε θα βρεθεί ένας άντρας να τον ερωτευτείς και όλα τα σχετικά, ακόμα και αυτα κάποια στιγμή θα περνάνε από το μυαλό σου και θα λες..πωπωπωπωπω

Το καλοκαίρι πάντα είμαστε πιο ξέγνοιαστοι, βοηθάει και η ζέστη, ξεπερνάμε ευκολότερα δυσκολίες και μιζεριες, αλλα που θα παει το ρημαδι θα ερθει...και μαζι με αυτό ολες οι ξέγνοιαστες στιγμές του....

Και καταλήγω...πολλές φορές θυμαμαι τα ξέγνοιαστα καλοκαίρια με τους φίλους μου και τις φίλες μου, που βολοδέρναμε από εδω και απο εκει σαν ρεμάλια... που δεν ειχαμε τίποτα στο μυαλό μας... αυτά ειναι που μένουν...
Καλό σου βράδυ
ΣΜΟΥΑΚ

zouri1 είπε...

a,re asteri!!

Georgia είπε...

Αχ τι μου θύμισες........ Αααααααααχ!! Θα ξανάρθει η ευτυχία στο δρόμο σου κουκλίτσα και θα 'ναι και ακόμα καλύτερα! That's a promise!! Να την ακούς (κι εσύ!) τη Λεμονιά! Που θα πάμε διακοπές φέτος είπαμε?? Φιλάκιαααα!! (αδυναμία μου μεγάλη!!) ;)

snikolas είπε...

Θα ξανάρθει μια τέτοια στιγμή αλλά θα είναι πολύ διαφορετική. Μην περιμένεις να είναι η ίδια. Πάλι όμορφα θα περάσεις και πάλι για χρόνια θα μιλάς για την καινούργια στιγμή. Χαλάρωσε, ήρθε η άνοιξη και το καλοκαίρι είναι πολύ κοντά. ;)

drunksoul είπε...

Η ευτυχία θα ξανάρθει στο δρόμο σου.Αυτό είναι σίγουρο.Το θέμα είναι όπως λέει και το gourouni να την ανακαλύψεις και να μην περάσει απαρατήρητη.

Αστάρτη είπε...

Oλοι σου λένε πως θα ξανάρθει...κι εγώ μαζί τους!
Τι?..ολοι σου λέμε ψέμματα?
Δεν μπορεί!
Ισως αυτή η προσμονή είναι που την κάνει πιο δυνατή (οταν επιτέλους αποφασίσει να έρθει!).
Μέχρι τότε...ευτυχώς που είμαστε αισιόδοξοι άνθρωποι...
Καληνύχτα(?)..καλημέρα(?)...και φυσικά τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς μου.
Φιλια :)

So_Far είπε...

Ξαφνικά έρχονται όλα.. μην περιμένεις, άστο και θα συμβεί.
Να είσαι καλά και πάντα μία μικρή ή μεγάλη 'Ανάφη' οι μέρες σου..

an205 είπε...

είσαι στην στάση του λεωφορείου μόνη σου και περιμένεις να περάσει (το λεωφορείο ο πόθος φυσικά) και δεν ξέρεις αν έχει περάσει, αν έχει καθυστερήσει, αν έχει απεργία και κανένας γύρω σου να ρωτήσεις κι ούτε μία πινακίδα με δρομολόγια.
Εκεί λοιπόν που είσαι έτοιμη να παραιτηθείς και να το κόψεις με τα πόδια μέσα στην βροχή ξαφνικά το βλέπεις...
δεν είναι ένα οποιοδήποτε λεωφορείο, είναι το δικό σου, το προσωπικό σου αφού το γράφει κιόλας "μπλογκάκι", οι πόρτες ανοίγουν και...
καλό ταξίδι!

an205 είπε...

είσαι στην στάση του λεωφορείου μόνη σου και περιμένεις να περάσει (το λεωφορείο ο πόθος φυσικά) και δεν ξέρεις αν έχει περάσει, αν έχει καθυστερήσει, αν έχει απεργία και κανένας γύρω σου να ρωτήσεις κι ούτε μία πινακίδα με δρομολόγια.
Εκεί λοιπόν που είσαι έτοιμη να παραιτηθείς και να το κόψεις με τα πόδια μέσα στην βροχή ξαφνικά το βλέπεις...
δεν είναι ένα οποιοδήποτε λεωφορείο, είναι το δικό σου, το προσωπικό σου αφού το γράφει κιόλας "μπλογκάκι", οι πόρτες ανοίγουν και...
καλό ταξίδι!

Spyros είπε...

Kalhmera saaaas

H anamonh einai to pio wraio kommati- kai an de mporeis na to apofygeis, apolayse to! (pws ta syndyazw ta old sayings)

Foveri h perigrafi kai akoma pio super oi diakopes fantazomai:), mou thymise ena aksexasto kalokairi sto camping tou Armenisti..

pietà είπε...

ΑΑαααχχχχ. Τι μου θύμισες βρε Σωσώ... Θα συμφωνήσω με τον γκρινιάρη, η ευτυχία είναι αυτό που περιμένουμε να ρθει... Σκέψου και το άλλο. Αν έρθει η ευτυχία, μετά τι θα έχεις να περιμένεις;;; Άσε που η ευτυχία είναι στιγμές, όχι μήνες...

Blogaki είπε...

@gourouni
Αυτές τις εκπλήξεις περιμένω κι εγώ!!! Για να δούμε!!
@γκρινιάρης
Χαίρομαι που σε ταξίδεψα λιγάκι!!
Αυτό λέει το τραγούδι κι εγώ διαφωνώ με το νόημα, οπότε say no more!! ;)
@julia
Ναι, αυτά είναι που μένουν και χαίρομαι που τα έζησα! Σμακ και σε σε σένα!!
@zouri
Αχ! Κι εσύ λάμπεις υπουργέ μου!! :)
@georgia
Φέτος έχω ραντεβού με την ίδια παρέα Σαμοθράκη! Αν δεν έχεις βρει μέχρι τότε τον άντρα της ζωής σου, έλα!! :)
@snikolas
Δεν ψάχνω τις ίδιες καταστάσεις. Το ίδιο συναίσθημα ψάχνω και ξέρω ότι θα ξανάρθει γιατί είναι δικό μου και μπορώ να το ξανανιώσω!! :)
@drunksoul
Θα την ανακαλύψω, δεν μπορεί!!
Καλώς όρισες! :)
@αστάρτη
Όχι, δεν μπορεί να μου λέτε όλοι ψέμματα!Αισιοδοξία και χαρά και φιλάκια πολλά!! :)
@so far
Τι όμορφη ευχή!Ευχαριστώ πολύ!
@an205
Κι εγώ που έχω αυτοκίνητο;; :p
Ευχαριστώ, πολύ μ'αρέσει η ιδέα του "λεωφορείο το blogaki!" :)
@spyros
Έχεις όμως ένα λέγειν...καταπληκτικό!!Μου'χουν πει γι'αυτό το κάμπινγκ, πρέπει να'ναι πολύ ωραίο!!Καλημέρα!
@pieta
"Αν έρθει η ευτυχία, μετά τι θα έχεις να περιμένεις;;;" Όλο και κάτι θα βρω! Έχω σχέδιο!! :))

Ανώνυμος είπε...

Το μόνο που μπορώ να πω είναι οτι οταν πιάνω τον εαυτό μου ευτυχή φοβάμαι και ψαχνω για λάκους στη φάβα.
H ευτυχία είναι περίεργο πράμα -προτιμω τη δυστυχία γιατι μου δίνει άλλοθι για πολλά πράγματα.
Καλημέρα

Trilian είπε...

θα ξαναρθει θα ξαναρθει... γιατί να μας κάνει τέτοια πλάκα ο θεός μία χαρά παιδία είμαστε (απο την ταινία με τον Μαυρογιαλούρο!!). Θα μας την ξαναστείλει την ευτυχία απλά δεν θα το περιμένουμε... (όπως καταλαβες και εδώ μία απο τα ίδια;))

JoaN είπε...

"Με λένε blogaki και είμαι καλά! Δεν έχω λόγο να μην είμαι, αυτό μου θυμίζω κάθε φορά που τείνω στη στεναχώρια.
Κι όλο περιμένω. Το τυχαίο γεγονός που θα τ’ αλλάξει όλα."
de 8a sou pw ta parhgora logia pou leme s aytes tis periptwseis, poy lew stis files moy k poy soy eipan k sena.Den exw na pw tipota. Dhlwnw symparastash... kai afierwnw tragoudaki ap to Trifwno: Na pou peerimenww katii na fanei, kati naaa prokypsei na faneeerw8ei, na mou ferei ponooo, na mou feeeerei ormh, na pou peeeerimenw kati na faneiii salalalalaa

Blogaki είπε...

@theo
Δεν έχω δει πιο καταθλιπτικό σχόλιο..:( Σου στέλνω τηλ. ψυχαναλύτριας asap!
@trilian
Αχα!! Ομοιοπαθούσα!! Εδώ στις επάλξεις θα παραμείνουμε και θα το παίζουμε αδιάφορες!! :)))
@joan
Ευχαριστώ πολυ για το τραγουδάκι! Ταιριάζει γάντι στην περίσταση!!

Ανώνυμος είπε...

Καλή μου
Η δυστυχία είναι cult υπο συγκεκριμένες συνθήκες
ενω η ευτυχία χαζοχαρά

Blogaki είπε...

@theo
Δεν συμφωνώ καθόλου μαζί σου!Προτιμώ να με πουν χαζοχαρούμενη παρά κλαψομ...!!!!
:)
Ενώ εσύ που είσαι άντρας δεν διατρέχεις τέτοιο κίνδυνο!!

YO!Reeka's είπε...

ΓΑΜΑΤΟ ακούγεται το καλοκαίρι σου!
τελικά τα απρογραμμάτιστα είναι τα καλύτερα, τέρμα.

bbchris είπε...

Μια σκούνα απ' την Ανάφη σου πήρε τα μυαλά... που λέει και το τραγούδι.

Και γιατί δεν έκανες κονέ παρακαλώ με κάποιον από τις διακοπές στην Ανάφη; και μετά να προχωρήσεις την κατάσταση... και μετά να παντρευτείται... και μετά να κάνετε παιδιά... που όλο θα κλαίνε... και δεν θα μπορείται να κοιμηθείτε τα βράδυα... και μετά θα γκρινιάζεις που έχεις καιρό να κοιμηθείς; :P :P :P

GouRouni είπε...

Τώρα δεν ξέρω αν είναι σωστό... σε post να απαντάω σε comment άλλου (είμαι newbie στο χώρο...) , αλλά chris για τέτοιες ιστορίες που αναφέρεις στο comment... βάλε μια προειδοποίηση... γάμους...παιδιά...ξενύχτι... ανατρίχιασα... !!!

Αν δεν επιτρέπεται ας το κάνει delete κάποιος :)

bicoutti είπε...

Σκέψου εμάς που δουλεύουμε χωρίς ρεπό και λιώνουμε από κούραση την ώρα που οι άλλοι χαλαρώνουν και αφήνονται και θα γιάνεις αμέσως!
Έλα στη Σαντορίνη για ένα soul-massage αφιερωμένο!
Μάκια

Blogaki είπε...

@Yo!reeka's
Γαμάτο ήταν!!!Και ναι, τα εκτός προγράμματος είναι όλα τα λεφτά!! Όβερ!!
@chris
Υπάρχει τέτοιο τραγούδι...?
Και δεν έκανα κονέ με κανέναν γιατί ήταν όλοι ζευγαρωμένοι και γι'αυτόν ακριβώς το λόγο τα πέρασα τόσο καλά!!!Και για να έχουμε καλό ερώτημα, εσύ έχεις βαλθεί να με αποκαταστήσεις με το ζόρι;;; Ρε δεν παντρευομαιιιι, δεν παντρευομαιιιι και δεν νοικοκυρεύομαι!ώπα!!
@gourouni
Σε όποιον θέλεις θα μιλάς, δεν υπάρχει πρόβλημα!:) Το μόνο πράγμα που απαγορεύεται στο blogaki είναι οι κατινιές και οι καβγάδες!!!
Βtw, καλά του τα λες, κι εγώ ανατρίχιασα!!!
@bicoutti
Έχεις κι εσύ τα δίκια σου!! Και σε τέτοια πρόταση, πως να πεις όχι;;; :)