Πέμπτη, Οκτωβρίου 12, 2006

False Alarm...

Χαρήκαμε ε;;
Εντάξει, ένα 24ωρο δεν είναι και λίγο! Ήρθε όμως η ώρα της συνειδητοποίησης και όλα γύρισαν στο φυσιολογικό…
Δράματα χτες το βράδυ λοιπόν στο blogoσπιτο!
Κλάματα, λυγμοί και οδυρμοί as expected….
Όχι γιατί φεύγω! Όοοοχι!
Αλλά γιατί «είμαι πλέον μια ξένη!», «ο άνθρωπος που την πλήγωσε πιο πολύ απ’ όλους στη ζωή της», «που την άδειασε χωρίς λόγο και αιτία» και που «μέχρι να πεθάνει θα αναρωτιέται τι μου έκανε».
Όπου φύγει φύγει το blogaki, πήρα το αυτοκίνητό μου κι έτρεχα μέσα στις ερημιές γιατί αν καθόμουν δύο λεπτά παραπάνω να την βλέπω να κλαίει, θα είχαμε και βιαιότητες..

Όσο το σκέφτομαι με πιάνει πονοκέφαλος.
Πρέπει να βιαστώ.

buzz it!

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

please define yourself...

Blogaki είπε...

Τι είπαμε θες εσύ;;
Το'χασα λίγο!
Σόρρυ αλλά είμαι πηγμένη σήμερα..

Ανώνυμος είπε...

Καλά Μαρινάκι...και εμένα όταν ανακοίνωσα οτι θα φύγω από το σπίτι η μανα μου ανέβασε πίεση... ο φάδερ δεν μου μίλαγε...και όταν πλέον έφυγα...ο φαδερ έκανε να μου μιλήσει 2 μήνες και η μαδερ ήταν με την μούρη πιο κάτω και από το χαλί για επίσης 2 μήνες.... ασε ασε...και τωρα πλεον το εχουν παρει απόφαση....

Ανώνυμος είπε...

Άρχισαν τα όργανα... Ελπίζω αυτή τη φορά η φωνή του τραγουδιστή να υπερισχύσει των οργάνων...