Meet the stepmother...

Ο μπαμπάς μου βγήκε στη σύνταξη την Παρασκευή. Εφόσον έπρεπε να χαιρετίσει γνωστούς, φίλους και συναδέλφους, το καθιερωμένο ραντεβού μας μετατοπίστηκε για το Σάββατο.
Βρεθήκαμε λοιπόν το μεσημεράκι για βόλτα στην Πλάκα και κάτσαμε στο Καφενείο να φάμε και το κατιτίς μας!
Κουβεντούλα, αναλύσεις, σχέδια για το μέλλον, μούτρα από μένα για το ταξίδι 17 ημερών που ετοιμάζει στη Λατινική Αμερική για τα Χριστούγεννα και εμένα δεν με παίρνει μαζί, απειλές από εκείνον ότι θα με πάει σε μοναστήρι γιατί πολύ τον πλήγωσα που του ανέτρεψα ολόκληρη τη Χριστιανική διδασκαλία, γέλια, μπυρίτσες κτλ.
Χαλάρωσε ο μπαμπάκας που λέτε από τα γέλια και το αλκοόλ που έρεε (γιατί είμαστε και γερά ποτήρια στην οικογένεια), και την ώρα που περιμένουμε τα ρέστα από το λογαριασμό μου το σκάει το παραμύθι…

- Ψυχούλα μου…θέλω να σου ζητήσω μια χάρη…! (έχει πάρει ύφος πονηρό και φοβισμένο μαζί…μοναδικό στο είδος του..)
- Πες μου μπαμπάκα μου! Ό,τι θέλεις! (πάντοτε εξυπηρετική εγώ..)
- Για την ακρίβεια θέλω να σου ζητήσω δύο χάρες…
- Πες για! (χαμογελάω ακόμα…)
- Θα ήθελα να γνωρίσεις μια κυρία….
Το χαμόγελο παγώνει στα χείλη μου, σαν την Αγγελοπούλου ένα πράγμα, μόνη ένδειξη πανικού, το μάτι μου που πετάρισε λιγάκι…
- Βεβαίως μπαμπάκα μου! Όποτε θέλεις! Αναρωτιόμουν μάλιστα πότε θα μου το προτείνεις…(έχω μείνει και γελάω σαν τη χαζή τώρα πια)
- Μπράβο κουκλίτσα μου! Θα το κανονίσουμε κάποια στιγμή μετά τα Χριστούγεννα που θα γυρίσουμε…
- Όποτε θέλεις! Γιατί θέλω να δω κι όλες τις φωτογραφίες από τις Άνδεις, όχι μόνο αυτές που είσαι μόνος σου!! (το χτίζω καλά!!)
- Και η δεύτερη χάρη…Μην πεις τίποτα στη μαμά…
- Δεν θα της πω τίποτα, μην ανησυχείς…(του κλείνω το μάτι συνωμοτικά) Ο Θ. (ο αδερφός μου) τη γνώρισε;;
- Ναι, πριν από λίγες μέρες.. (ενοχή στο βλέμμα…κλασικός μπαμπάς)
- Μάλιστα! Πάει κι αυτό…
Η συζήτησε έληξε εκεί. Με ευχαρίστησε που ήμουν τόσο θετικά προσκείμενη στο να την γνωρίσω γιατί ήθελε λέει αρκετό καιρό να μου το πει, κι εγώ όμως ήμουν εξαιρετική! Αααα! Όλα κι όλα! Το χαμόγελο δεν έφυγε στιγμή, μη σας πω ότι επέδειξα και ενθουσιασμό!!

Αλλά για να πω και την αλήθεια μου, δεν είμαι και εντελώς άνετη μ’ αυτό το θέμα.
Για την συγκεκριμένη κυρία, με την οποία σχετίζεται ο πατέρας μου τα τελευταία 3-4 χρόνια, γνωρίζω σχεδόν τα πάντα.
Επιστημονική πηγή; Η μητέρα μου.
Κάποιος θα σκεφτόταν ότι ξεκατινιάστηκε η μάνα μου κι άρχισε να ψάχνει…
Αμ δε! Όσα γνωρίζει η μητέρα μου και κατά συνέπεια εγώ , τα έμαθε από τον πατέρα μου.
Βέεεεεβαια! Δεν είμαι μόνο εγώ η ζαβή σ’ αυτή την οικογένεια. Όλοι μας το’ χουμε το ψιλοπαρανοϊκό μας…
Δεν μπορώ να σας το αναλύσω τώρα, αλλά συνοπτικά, οι γονείς μου ανά τακτά χρονικά διαστήματα κουβέντιαζαν, βρίσκονταν, με αφορμή πάντα εμάς (τα παιδιά τους) αλλά η συζήτησε ξέφευγε τις περισσότερες φορές…
Τι τα θες τι τα γυρεύεις;; Μπίρι μπίρι η μητέρα μου, ανοιχτό βιβλίο ο πατέρα μου, είχαμε πια στα χέρια μας όλες τις απαραίτητες πληροφορίες, οι οποίες όμως στην πλειονότητά τους είχαν προκύψει από στιγμές όπου εκείνος ήταν στεναχωρημένος ή προβληματισμένος με την εν λόγω κυρία.
Άρα, εγώ, γνωρίζω όλα της τα μειονεκτήματα και ελάχιστα (για κάτσε να σκεφτώ…μμμμ…μάλλον κανένα!) από τα χαρίσματά της.
Άρα, την αντιπαθώ ήδη.

Είναι πολλά αυτά που σκέφτομαι και θέλω να πω, αλλά όχι δημοσίως. Ξέρω ότι πιθανότατα έχει ξυπνήσει μέσα μου το σύμπλεγμα της Ηλέκτρας και όποια κι αν μου έφερνε από τα μούτρα θα την έπαιρνα.
Αλλά γι’ αυτήν έχω και στοιχεία, στοιχεία που έχει δώσει ο πατέρας μου, που με κάνουν να είμαι αρνητική.
Από την άλλη, έχω στο νου μου και το «φίλτρο» της μητέρας μου, που μπορεί να έχει ασυνειδήτως παραποιήσει στοιχεία. Αυτό της το αναγνωρίζω, κατινιές τέτοιου είδους δεν έχουμε στο σπίτι μας. Δεν έχει μιλήσει ποτέ υποτιμητικά γι’ αυτήν…εγώ από την άλλη…ρεσιτάλ δίνω!

Τέλος πάντων, υποθέτω ότι μια δοκιμή θα μας πείσει!
Και θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο αντικειμενική μπορώ.
Όχι γι’αυτήν! Για τον μπαμπά μου.